13.9.2014 | 15:16
Εκανα μια εξομολογηση
Και οι περισσοτεροι θεωρησαν πως ελευθερη=χωρις συντροφο.. Δεν το εννοουσα ετσι. Ελευθερη να μην μου επιβαλλει κανενας για το πως να νοιωθω.. Ελευθερη να επιλεγω απο τα πιο ανουσια πραγματα μεχρι και τα πιο ουσιωδη.. Να ξυπναω χωρις να φοβαμαι την εξελιξη της μερας και χωρις να ανησυχω για τον καινουργιο περιορισμο που θα μου επιβαλλουν.. Πιστευα πως τωρα που ειμαι ενηλικη ολα θα αλλαζαν αλλα μερα με την μερα χειροτερευουν.. Θελω να φυγω μακρια.. Ας μεινω και στον δρομο, δεν με ενδιαφερει τιποτα αλλο πια.. Να μεινω μονη, να περιπλανιεμαι μεχρι να αδειασει το κεφαλι μου και να μην εχω κατι αλλο να σκεφτω... Δεν το παιζω μελοδραμα, απλα κουραστηκα να προσπαθω.. Ησυχια και μοναξια θελω...