ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημουν σε σχεση με μια κοπελα για εφτα χρονια. Λογο των μυαλων που κουβαλαγαμε τα καναμε χαλια και αντι να παντρευτουμε, χωρισαμε πριν τρια χρονια. Ολο αυτο το διαστημα συνεχισα να νιωθω πολλα για εκεινη. Το πρωι μολις ξυπνουσα το πρωτο πραγμα που σκεφτομουν ηταν εκεινη. Το βραδυ που ξαπλωνα σκεφτομουν τα λαθη που εγιναν και προσπαθουσα στο μυαλο μου να σκεφτω τι θα μπορουσα να ειχα κανει καλυτερα. Γενικοτερα παρολο το χωρισμο ηταν συνεχεια στο μυαλο και την καρδια μουΕχω να την δω απο κοντα χρονια οποτε μονο απο τις φωτογραφιες που ανεβαζει στο ιντερνετ την εβλεπα, αν και ανεβαζει σπανια καινουργιες.Κανω λοιπον να μπω στο προφιλ της να δω αν ειναι καλα και αν εχει προχωρησει στη ζωη της και βλεπω πως έχει πειραξει το μισο προσωπο της. Χειλη, μυτη πειραγμενα και ισως να εχει πειραξει και τα μαγουλα. Μιλαμε για κοπελα στα 25 που δεν ειχε θεμα ηταν ηδη ομορφη.Στην αρχη δυσκολευτικα να την αναγνωρισω. Εχει αλλαξει τελειος το προσωπο της. Κοιταξα να δω μηπως ειναι η ποζα τέτοια, μηπως το φως αλλα οσο και αν εψαχνα δικαιολογιες η πραγματικοτητα ειμαι πως εχει πειραξει το μισο της προσωπο.Η κοπελα που αγαπησα και με ενα της βλεμμα με εκανε να λιωνω εχει γινει μια αλλη κοπελα. Ειχε αλλαξει ηδη ο χαρακτηρας της απο τον πεμπτο χρονο σχεσης μας τωρα αλλαξε και προσωπο.Νιωθω πως η κοπελα που αγαπησα απλα δεν υπαρχει πλεον. Δεν ξερω γιατι το εχω παρει ετσι. Ενω με τις αλλαγες που εκανε εχει γινει ακομα πιο ομορφη, εγω νιωθω οτι μου ξεριζωσαν κατι απο μεσα. Σε καμια περιπτωση δεν σνομπαρω την επιλογη της, ειναι δικαιωμα του καθενος το τι θα κανει με το σωμα και το προσωπο του.Απλως προσπαθω να καταλαβω γιατι απο την ωρα που την ειδα εχω στεναχωρηθει τοσο σε σημειο που νιωθω πως μου περασε ο ερωτας μεσα σε ενα λεπτο.Τετοιες ωρες συνηθως ξαπλωνα και σκεφτομουν πως θα ηταν η ζωη αν ειχαμε κανει οικογενεια. Τωρα εχω ξαπλωσει και νιωθω λες και η κοπελα που αγαπησα δεν υπαρχει. Μετα απο δεκα χρονια ενα λεπτο ηταν αρκετο για να μου ξεριζωθουν απο μεσα μου συναισθηματα που με εξουσιαζαν για χρονια.Τι εγινε?!