3.6.2015 | 13:17
εκείνος και...εκείνη!
Ήμουν μαζί του 3 χρόνια,παιδικοί φίλοι που τα έφτιαξαν στην πορεία,ήμουν ερωτευμένη...ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον.Πόνεσα εξαιτίας του.Με χώρισε με την δικαιολογία ότι έμαθε πως παιζόμουν με άλλον,ενώ αυτός ο άλλος ήταν το αγόρι μιας φίλης μου.Το έμαθε έπειτα αυτό,αλλά δεν ήθελε να είμαστε ξανά μαζί.Τον κυνήγησα,ξαναμπλέξαμε,αλλά ποτέ δεν ήμασταν ξανά μαζί...απλά σεξ!Εγώ συνέχιζα να τον θέλω...όμως,όλο αυτό το διάστημα είχα γνωρίσει εκείνη που με πλησίασε και κάναμε παρέα.Πάντα διακριτική και λιγομίλητη όσον αφορά τα προσωπικά της.Αν και μεγαλύτερή μου μερικά χρόνια,έχουμε πολύ καλή χημεία,με ακούει,μου φέρεται όμορφα,δεν με υποτιμάει όπως έκανε εκείνος.Εκείνη με κοιτάζει πάντα στα μάτια και στα χείλη όταν της μιλάω.Βλέπω το ενδιαφέρον της στο τρόπο που μου μιλάει,με κοιτάει,με αγγίζει...το ξέρω ότι δεν είμαι gay,αλλά εκείνη τη κοπέλα την βλέπω ερωτικά.Τόσο καιρό δεν ήθελα να το παραδεχτώ στον εαυτό μου,γιατί φοβόμουν,γιατί εκείνος με είχε κάνει να νιώθω ένα τίποτα!Λοιπόν,Πάνο...τώρα που ξαναγύρισες για πολλοστή φορά,εγώ θα δώσω την αγάπη μου αλλού!Και πίστεψέ με...τώρα πια εσύ μοιάζεις με ένα τίποτα,όχι εγώ!