ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει χρόνια τώρα που δεν έχω παρέες. Κυριολεκτικά καθόλου παρέες. Ούτε έναν καφέ. Μου είχαν δοθεί κάποιες ευκαιρίες και είχα αρχίσει να δένομαι με κάποιους ανθρώπους αλλά τους έκανα πέρα. Κάποτε δεν με πείραζε που ήμουν μόνος. Κάποτε το επιζητούσα μάλιστα. Τώρα πια νιώθω τρομερά αποτυχημένος βλέποντας όλον τον κόσμο γύρω μου να έχει καλούς φίλους, να έχουν την οικογένεια τους δίπλα τους όταν χρειάζεται, να έχουν σχέσεις και φλερτ, να έχουν την αξιοπρέπεια τους. Εγώ δεν έχω τίποτα.Τώρα πια έχω ανάγκη τους άλλους αλλά αυτοί δεν έχουν ανάγκη κανέναν.Φοβάμαι πως μια μέρα, όταν θα έχω χάσει τους γονείς μου, θα περάσω τελείως στην εξαθλίωση. Τον πεινασμένο για ψωμί πολλοί τον λυπούνται, τον πεινασμένο για συμπόνια όμως κανένας δεν τον λυπάται ούτε τον σέβεται.