ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε βράδυ, σκέφτομαι το ίδιο πράγμα. Να πάω να κάτσω στον "Ελευθερουδάκη", στο τραπέζι "μας" και να σε περιμένω. Σ' εκείνο το τραπέζι που μου 'δειχνες τα σχέδια για τη δουλειά μας στο γαμημένο το i-pad σου και έκανα πως με νοιάζει, μόνο για να 'μαι κοντά σου. Γι' αυτό θέλω να πάω. Μόνο για να σε ξαναδώ. Τα είχα προβλέψει όλα. Δεν είχα προβλέψει όμως ότι θα 'ρχόταν μέρα που δεν θα σε ξανάβλεπα ποτέ... Δεν θέλω να σου μιλήσω, δεν θέλω τώρα πια καν να σε βρίσω. Έτσι κι αλλιώς μου ρήμαξες τη ζωή, μετά από 1,5 χρόνο... συνεργασίας. Μόνο να σε ξαναδώ θέλω και μετά πήγαινε όπου θες. Και σε ρωτάω: να πάω;