ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καμμια φορά δεν παίζει τόσο ρόλο το "ποσο" αλλά το "πώς". Μπήκες στην ζωή μου ξαφνικά , και περάσαμε δυο υπέροχους μήνες. Αυτό που με γοήτευε σε σένα με φόβιζε κιόλας. Δεν ξέρω αν το να φέρεται κανείς τόσο ανέμελα και ανεξάρτητα , η το να μην δίνει υποσχέσεις , είναι καλό , σίγουρα όμως είναι εθιστικό. Σε παρατήρησα , προσπάθησα να σε διαβάσω , να καθοδηγήσω τις σκέψεις και τις απαντήσεις σου σε μονοπάτια που εγώ καταλάβαινα αλλά δεν το κατάφερα. Ακόμα και στις στιγμές που κάναμε έρωτα , δεν ήξερα αν σε θέλω η δεν σε θέλω.Το ξέρω σε πλήγωσα , οταν όπως ξαφνικά μπήκες , το ίδιο ξαφνικά σε έδιωξα.Ομως σε σκέφτομαι..... Αν θα σε ήθελα πίσω ? ΟΧΙ δεν θα σε ήθελα.Προτιμώ να θυμάμαι για πάντα να πετάς τα ρούχα σου έτσι χωρίς λόγο και να μπαίνεις στη θάλασσα κάποιο βράδυ , έτσι γιατι απλά γούσταρες και να κοιτάς πίσω με νόημα αν θα σε ακολουθήσω , εκείνο το φεγγαροφώτιστο βράδυ. Υστερα να κρυώνεις και να σε σκεπάζω στην αγκαλιά μου.Επίσης θυμάμαι να γυρίζουμε την Ευβοια οι δυό μας με μπύρες και να σχολιάζουμε τις παραλίες.Λένε πως οι καλοκαιρινοί έρωτες δεν κρατάνε ! Ισως να έχουν δίκιο.Κάποτε μου έιχες πεί , ότι δύσκολα σε βρίσκει κανείς , εύκολα σε χάνει και είναι αδύνατο να σε ξεχάσει. Αυτό ισχύει για την αληθινή αγάπη και εσύ δεν ήσουν.Οσα ονόματα και να αλλάξεις θα ισχύει πάντα το ίδιο. Αν δεν αγαπήσεις πραγματικά και αν δεν εκμηστηρευτείς στον άλλον τα αισθήματα σου , θα είσαι πάντα μόνη. Να είσαι πάντα καλά αλλά οχι με μένα.