4.5.2014 | 23:18
Ελπίζοντας να μου περάσει.
Ξέρω ότι είναι κουραστικό να γράψω κι εγώ ερωτική εξομολόγηση. Για την ακρίβεια, βλέπω ότι είσαι στο facebook και μπορούσα να σου τα πω. Αλλά δεν έχω τα κότσια.Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Προσπάθησα να σε προσεγγίσω δυο φορές ρωτώντας για κάτι για τη σχολή μας. Και στα γενέθλειά σου, σου ευχήθηκα. Ήσουν ευγενικός, δεν μπορώ να πω. Αλλά δε συνεχίστηκε.Εγώ θα σου πω ότι νιώθω πολλά για σένα, κάθε φορά που σε βλέπω το στομάχι μου δένεται χίλιους κόμπους και η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή, ενώ εγώ κάνω πως δε σε βλέπω, γιατί ντρέπομαι να σε κοιτάξω. Όταν ακούω κάτι που σχετίζεται με σένα (πολύ συχνό φαινόμενο), ένα ρίγος με διαπερνά.Τελείωσε, απλά πλέον προσπαθώ να συμβιβαστώ και παρακαλώ τη μοίρα μου να γνωρίσω κάποιον άλλο για να φύγει η σκέψη μου από εσένα. Έχε γεια, να είσαι πάντα ευτυχισμένος.