ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τελικά χωρίσαμε με το πιο παλιό κλισέ της ιστορίας. "Δεν μπορώ. Πιέζομαι. Θέλω χρόνο."Δεν ξέρω τι θέλω πιο πολύ. Να σε βρίσω, να σε ξεφτυλίσω στον κύκλο σου, να σε πονέσω όπως με πόνεσες, να σου κάνω τόσο άγριο σεξ ώστε να γίνεις αλοιφή, να με παρακαλάς να γυρίσεις πίσω και να σε κοιτάω υποτιμητικά, να σε συγχωρήσω και να είμαστε πάλι μαζί, να ζητήσω εξηγήσεις για το γιατί, να σε πιέσω να δεχτείς τις ευθύνες σου που απορρίπτεις για να μπορείς να κοιμάσαι τα βράδια ήσυχα, να σε ξεπεράσω και να πάω παρακάτω (easier said than done). Ίσως και όλα μαζί. Αλλά δεν έχει σημασία πιά. Δεν υπάρχει επιστροφή. Τίποτα δεν μπορεί να ξαναείναι το ίδιο. Νομίζω ότι περισσότερο θέλω να φτάσω στο σημείο να μην πονάω και να αρχίσω να ξαναχτίζω τη ζωή μου χωρίς εσένα μέσα. Ο έρωτας και η αγάπη θα ξαναέρθει, η γαλήνη και η ζωή θα ξαναέρθει. Το μέχρι τότε με ζορίζει. Μέχρι τότε, please crawl into your hole and die.