ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οι έρωτες και όλα αυτά. Με έχουν ήδη κατσιάσει τα πολλά χέρια.Ξέρω πως ό,τι δίνεις παίρνεις. Και χωρίς παρεξηγήσεις, δυσερμηνείες αν υπάρχει η κατάλληλη παιδεία, θα βρεις σύντροφο αρκεί να τον θέλεις για ΣΥΝ-ΤΡΟΦΟ, όχι για ψυχολόγο, για εκτόνωση, για χαϊδολόγημα αυτιών.Εμένα με νοιάζει να κάνω κάτι στον κόσμο και να μείνει. εγώ δε θα μείνω. ούτε ο ένας κι ο άλλος έρωτας θα μείνει.Τι είναι αυτό το λίγο, το πολύ που μπορεί να αλλάξει τιη ζωή των πολλών. Θαρρείς κι είναι ανακάλυψη, κάποιοι θα τη θαυμάσουν. Το δάκρυ που κύλησε από τα μάτια αυτού που την χάρισε θα γίνει αστέρι και θα λάμπει μέχρι να κάνει τον κύκλο του και να πέσει.Αυτό με νοιάζει εμένα. Αυτό θέλω να κάνω.Κάτι να αφήσω αύριο.Στα παιδιά που θα κάνω, στα παιδιά που θα κάνουν τα παιδιά μου.Στον άστεγο που αξιολογεί τη ζωή του "ως προς"..τη ζωή που δεν είδε.Στον πόλεμο που γίνεται και τώρα.Θα εκραγώ. Ειμαι μικρή αλλά νιώθω πως το μέσα είναι τόσο μεγάλο που θα ξεχειλίσει.Το ξέρω πως κάποια στιγμή θα εκραγώ.Μπορεί και να πεθάνω.Αλλά δεν θα πειράζει τότε κανέναν, γιατί θα έχω φτάσει στο σκοπό μου.Ναι, αυτό είναι εξομολόγηση πραγματική.Όμως ο πμνευματικός θα με ραντίσει αγιασμό και ο ψυχίατρος θα μου γράψει φάρμακα. Δε θα δουλέψουν. Εγώ πρέπει να αρχίσω να δουλεύω..και τώρα ακόμη.