ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πριν 4 χρονια αντιμετωπισαμε σπιτι μια πολυ δυσκολη κατασταση με την μητερα μου.της παρουσιαστηκε καρκινος στον τραχηλο και ζησαμε οοολη τη θηριωδια της ασθενειας σπιτι με ολα παρελκομενα.ναι θα μου πεις η μονη εισαι?οχι.ολα πανε καλα εκτοτε ειναι μια χαρα πηγαινει παρα πολυ καλα.οκ.εγω ομως εχω παθει κοκομπλοκο και βλεπω ονειρα και σκεφτομαι συνεχεια οτι θα μου το βρει κ μενα ο γιατρος.δεν θελω να το σκεφτομαι το μισω αυτο το πραγμα,με στεναχωρει και με χαλαει.αλλα δε μπορω.αναθεωρησα πολλα πραγματα απο τοτε που ετυχε αυτο.και ναι ολα τα κοινοτυπα τυπου μην αγχωνεσαι που δεν εχεις ακομα τη βρει τη δουλεια που σπουδασες,που δεν εχεις βρει τον ερωτα της ζωης σου,που δεν εχεις χασει τα κιλα που εχασες κ χιλιαδες αλλα ισχυουν.δυστυχως το καταλαβαινεις μονο αν περασεις ΜΠΟΡΑ οχι αστεια.αυτο που θελω να πω για να το ακουω πρωτη εγω ειναι οτι δεν υπαρχει λογος για τοοοοοσο αγχος.πραγματικα.το βλεπω γυρω μου και με πνιγει.ευχαριστω.καλη εβδομαδα σε ολους/ολες.