ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το έχω ανάγκη. Αφήνω καμιά εξομολόγηση που και που, αλλά πάει καιρός από την τελευταία. Σήμερα που λέτε είμαι χάλια. Δε θέλω να υπάρχω, ιδεατά.Ωστόσο, δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα. Περνάω περιόδους στη ζωή μου με τρελή κοινωνικοποίηση, αποδοχή, επιβεβαίωση και αυτοπεποίθηση. Θα ήθελα να αποσυνδεθώ. Από το κινητό, τη ζωή, τους φίλους και το περιστασιακό σεξ, νιώθω πως όλα είναι μάταια και ψεύτικα. Μερικές φορές, όταν όντως το κάνω, νιώθω πως θα τρελαθώ. Κι όταν ψάχνω άνθρωπο να συνδεθώ, δεν υπάρχει κανείς. Θα ήθελα να ερωτευθώ, αλλά δεν έρχεται όταν το πιέζεις. Θα ήθελα να δεθώ με κάποιον από τους συντρόφους που έχουν περάσει από τη ζωή μου, αλλά δεν υπάρχει κάτι. Είμαι ευγνώμων για τους λίγους φίλους που μπορώ να εμπιστευθώ και να ξεκουράσω ένα κομμάτι της ψυχής μου. Σήμερα, όμως, δε μπορώ να κάνω τίποτα και δεν έχω από που να πιαστώ. Νιώθω κατά καιρούς την ευτυχία, νιώθω ότι είμαι όμορφη, κοινωνική, έξυπνη, αλλά δε μπορώ να ελέγξω τη δυστυχία και τη μιζέρια, απλά υπάρχουν σε τέτοιο βαθμό που δε μπορώ να λειτουργήσω.