ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι κανεις οταν ακομη και με το πιο χαρουμενο γεγονος της.ζωης.σου δεν.μπορειτε απο κοινου μαζι να.το χαρειτε με τον συντροφο σου ?Ειμαι 30χρονων και στον μηνα μου πλεον για να φερω ενα μωρακι στον κοσμο μαζι με.τον συντροφο μου που ειναι 31 ο οποιος ηθελε πολυ πιο πολυ να.δγμιουργησουμε μια ομορφη οικογενεια .Ειμαστε περιπου 7με 8χρονια μαζι και τρελα ερωτευμενοι και οι δυο εξαρχης .Μετα απο πολλες αποτυχυμενες προσπαθειες μας να στεριωσουμε καπου επαγγελματικα οντας και οι δυο νεοι και κυνηγωντας επαγγελματικες ευκαοριες αποφασισαμε πως το καλυτερο θαωηταν να επιστρεψουμε Ελλαδα στον τοπο καταγωγης μας .Ο συντροφος μου ομως κανοντας πολλες θυσιες εννοω ακολουθοντας με στ εξωτερικο αφησε μια καλη ζωη πισω επαγγελματικα αλλα παρολα αυτα επελεξε να με ακπλουθησει στο να πραγματοποιησω μια καριερα εξω ...εκει αποδειχθηκε πως ούτε εγω τελικα ημουνα ετοιμη για κατι τετοιο αλλα ουτε κ εκεινος να περασει το υπολοιπο της ζωης του εκει ..ομως οι μεταξυ μας σχεσεις δοκιμαστηκαν σε ακραια σημεια εκει και γυρνοντας ελλαδα με απο κοινου αποφαση και των δυο να σωσουμε την σχεση που χανοταν ..γυρναμε ..Απο την μερα ομως εκεινη κατι δεν ειναι ποτε ιδιο και με καθε ευκαορια και παραμικρη αφορμη ή λαθος συμπεριφορα απο πλευρα.μου ο.συντροφος μου μου θυμιζει παντα το ποσο σκαρτη ειμαι και οτι δεν θα επρεπε καν να βρισκομαι πλαι του αφου ουτε μια φορα δεν καταφερα να τον κανω ευτυχισμενο ...μεσα απο ολο αυτο ξαναπροσπαθουμε και ερχεται το μωρακι μας ..πιστευα πως θα μαλακωσει γτ χαρηκε απιστευτα στην ιδέα πως θαχουμε ενα πλασματακι πλαι μας αλλα συνεχιζει να μου λεει πως ειμαι ο μοναδικος ανθρωπος που δεν τουχει προσφερει την παραμικρη ευτυχια ..λεει λογια που θα πληγωναν ανεπανορθωτα την ψυχη καθε ανθρωπου ..και ομως πιστευω ακομη και προσπαθω καθε μερα να κανω βηματα για εμας ..ομως με το πιο μικρό λαθοςου παλι ειμαι εγω αυτη που θα πρεπει να ακουει αυτα τα λογια που καρφωνονται στην καρδια οπως οτι με ανεχεται για χαρη του παοδιου διαφορετικα δεν θα με υπολογιζε καν σαν ανθρωπο ..εγω πιστευω οτι καπου πισω απολα αυτα υπαρχει ακομη η αγαπη και ο ερωτας που ειχε για μενα ..καο οτι προτιμα να μιλαει εται ωστε να αλλαξω κατι απο αυτα που δεν του αρεσουν για να ειμαστε παλι καλα ..μερικες φορες μου λεει πως δεν συμπεριφερομαι σε εκεινον σαν σωστο συζυγο και οτι δεν τον υπολογιζω οσο πρεπει .δεν ξέρω πραγματικα τι να πιστεψω ...να παραιτηθω απολα ] να συνεχισω να προσπαθω για ολους μας και το νινι που θα ερθει σε λιγοτερο απο μηνα ...?Εγω φανταζομπυν αλλιως τον τελευταιο μηνα οι δυο μας πριν φερω στην ζωη το αγγελουδακι μας ...αποτι καταλαβαινετε με το διαστημα του κορονοιου δεν. Σημαινει οτι ειναι το μεγαλυτερο προβλημα για τα σπιτια ολων ..υπαρχουν και πολλα αλλα εξισου σημαντικα...