31.7.2014 | 22:11
ενα βαρος στην ψυχη μου
υποθεση: τα ειχα μ καποιον 1,5χρονο ο οποιος μου φεροταν τελεια κ το ανταπεδιδα μεχρι που μετα το καλοκαιρι αλλαξε παντελως κ αρχισε να μ κανει κολπα εγωιστικα κ φαινοταν οτι δεν μ θελει στην ζωη του..οταν μαλωναμε εγω υποχωρουσα με λιγα λογια ετρεχα απο πισω του κ εφτασα να γινω δεδομενη κ ολα αυτα δ μπορουσα να τ σταματησω δ ειχα την δυναμη κ τον χειμωνα χωρισαμε αλλα τα βρηκαμε παλι κ μου ειπε θα αλλαξει πολλα κ αλλαξε κ αυτος κ εγω δ ετρεχα πισω τ αλλα ημουν ακομα δεδομενη γτ εδειχνα οτι τον θελω οσο τπτ αλλο..τα πραγματα ηταν πολυ κλ μεχρι τον μαιο που δ καναμε σεξ πολυ δεν ερχοταν να μ δει κ μιλουσε αποτομα μαζι μ αδιαφορια ενιωθα ασχημα κ του το ελεγα μα δεν εκανα σκηνες γτ ειχα μια εξεταστικη κ δεν ηθελα να την χαλασω για εναν αδιαφορο μαλακα..χωρισαμε με το τελος της εξεταστικης τον εβρισα τον διαολοεστειλα κ νομιζει οτι τον θελω ακομα..εχω μια φιλη που μου ριχνει το φτεξιμο που δεν πατησα ποδι που δεν τον εχεσα εντελως αλλα καθισα κ τα ανεχτηκα ολα..κατασταση ψυχης μου: ποναω που δεν τον εχω κ εχω θυμωσει γτ ξερω οτι επρεπε να τον βαλω στην θεση του να δει οτι με χανει..κριμα εχω ελαττωμα την ανοχη κ υπομονη..μου την σπαει η φιλη μου που το παιζει οτι τα ξερει ολα κ μου τ παιζει εξυπνη κ εχω σπαστει πολυ που δεν υπερασπιστηκα τον εαυτο μου οταν επρεπε κ τον αφησα να τα θεωρησει ολα δεδομενα νιωθω μια ηλιθια..