25.7.2015 | 01:07
Ένα βήμα.
Ένα απο τα πιο δύσκολα πράγματα στο σύμπαν για μένα. Να έχεις απίστευτα νεύρα να αισθάνεσαι ενα βήμα πριν την κατάθλιψη.Ενα βήμα πριν τα κάνεις ολα πουτάνα. Ενα βήμα πριν τα παρατήσεις ολα και πας και γίνεις βουδιστής μοναχός. Ενα βημα πριν παρεις τηλέφωνο ολους αυτους που σε εκμεταλλεύονται συναισθηματικά γιατι ετσι γουστάρουν και αρχίσεις και τους καντιλιάζεις χωρις να υπάρχει αυριο. Ενα βήμα πριν μπεις με το πληκτρολόγιο στο γραφείο του αφεντικού σου και του μετρήσεις τα δόντια για ολες τις μαλακισμενες δουλειές που σου φόρτωσε και ολα τα μεροκάματα που σου καθυστέρησε.Και να εισαι σε μια δουλειά που πρεπει να κάθεσαι χαμογελαστός και ευχάριστος με όλους. Και να τα καταπιέζεις ολα αυτα μεσα σου.Α ρε μ@λακες, να ξέρατε ποσα μπινελίκια κρύβουν απο πίσω ολα τα χαμογελαστά ευχαριστώ.Και το χειρότερο ολων, ο μονος που εχεις να τα πεις αυτα ειναι οσοι διαβάζουν εξομολογήσεις Lifo μεταμεσονύκτια.Στην υγειά μας ρε μ@λακες, καθε μέρα είναι η χειρότερη μας μερα.