ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φυσιολογικά,το κείμενο μου ξεκίνησα να το γράφω στο σε είδα...Πριν το τελειώσω συνειδητοποίησα πως πρέπει να πατήσω ένα delete γιατί τελικά δεν είμαι έτοιμος για μια νέα γνωριμία...Δεν ξέρω πότε και αν θα είμαι...Οπότε δεν θα ήταν τίμιο ούτε για εμένα,ούτε για την κοπέλα που ίσως γνώριζα να δημοσιευτεί...Και ξέρετε κάτι;Εσείς εκεί έξω φταίτε για αυτό...Ναι,εσείς που είχα την ατυχία να συναντήσω αυτούς τους 10 μήνες που είμαι ελεύθερος μετά από μακροχρόνια σχέση 5 ετών...Μπορεί να είμαι μόλις 25,αλλά δεν ήμουν ποτέ της ξεπέτας.Υπήρχαν στιγμές στην εφηβεία που το έκανα κι αυτό,αλλά πάντα η επιδίωξη μου ήταν οι σχέσεις και κυρίως οι αληθινές...Δυστυχώς όσο μεγαλύτερος ήταν ο έρωτας τόσο μεγαλύτερα και τα ψέμματα και η πίκρα του χωρισμού...Αυτά τα 5 χρόνια της τελευταίας μου σχέσης,που έτυχε να συμπέσουν με την ραγδαία εξέλιξη των social media,τα πέρασα συγκεντρωμένος στην κοπέλα που είχα και όχι στην τεράστια αλλαγή της εποχής και της νοοτροπίας...Ήμουν πιστός όπως έκανα πάντα και τόσο ανόητος που δεν είχα καταλάβει πως το τελευταίο 6μηνο είχε παράλληλη σχέση με κάποιον που στη συνέχεια θα με άφηνε για αυτόν,επειδή θα μπορούσε οικονομικά να της παρέχει τα μεγαλεία που δεν ήμουν σε θέση να της προσφέρω εγώ...Και δεν έμοιαζε καθόλου τέτοια...Παρόλα αυτά εγώ επέμενα να πιστεύω σε εσάς γυναίκες και να αναθεματίζω όσους με ευκαιρία το συμβάν μου έκαναν γενικεύσεις και χαρακτηρισμούς του τύπου όλες είναι έτσι ,είναι αλλιώς...Πάντα τη γυναίκα την είχα ψηλά,πολύ ψηλά...Έχω και μάνα και αδερφή άλλωστε που είναι πρότυπα ανθρώπων πάνω απόλα.Ξέρω πως η ζωή ούτε δίκαιη είναι,ούτε σου γυρνάει πίσω τα καλά και όλα αυτά που λέγανε οι γιαγιάδες μας παλιά...Όμως αυτό απέχει από αυτό που λαμβάνω το διάστημα ππυ είμαι μόνος...Ποτέ μα ποτέ,δεν προσέγγισα κοπέλα ούτε με πρόστυχο,ούτε με φορτικό ή οποιοδήποτε άσχημο τρόπο...Το μόνο που έκανα πάντα είναι να επιδιώκω να συστηθώ με σεβασμό και να δείξω το ενδιαφέρον μου και τον θαυμασμό μου...Οτι έκανα και παλιά δηλαδή...Μόνο που τότεείχε αξία γιατί μάλλον τα social δεν σας είχαν κάνει να νιώθετε παντοδύναμες...Όταν έχετε εξατοντάδες ακόλουθους και άλλα τόσα like καθημερινά,γιατί να εκτιμήσετε αυτόν που θα έρθει να σας μιλήσει;Γιατί να εκτιμήσετε τον άντρα γενικώς;Είναι ένας από τους 100άδες που σας κηνυγάνε και μέσα σε αυτούς υπάρχουν και πολύ ομορφότεροι και πιο γυμνασμένοι απο αυτόν...Για αυτό για να του δώσετε σημασία,θα πρέπει να τρέχει από πίσω σας να σας κηνυγήσει,να σας παρακαλάει να να να...Κι εδώ φταίμε πολύ κι εμείς...Δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν τη γενναιότητα να αντέξουν τη μοναξιά και παίζουν νε κάθε όρο το παιχνίδι αυτό να σας δώσουν ότι θέλετε και να παρακαλέσουν...Μπας και ζήσουν δυο στιγμές,όπως ζείτε άνετα κι εύκολα κι εσείς,πού έχετε τους εκατοντάδες να διαλέγετε όποτε και όποιον θέλετε...Το κακό είναι πως πολλοί απογοητεύονται και δεν ξαναμιλάνε ποτέ,επειδή κάποιοι ήδη από φύση ντροπαλοί είτε βολεύτηκαν κι αυτοί με τα social και το πληκτρολόγιο,είτε δεν άντεχαν να ξαναζήσουν προσβλητικές συμπεριφορές από εσάς σαν αυτές που βίωσα εγώ...Και όλα αυτά γιατί;Γιατί απλά κάποιος σας εξέφρασε το ενδιαφέρον του και τον θαυμασμό του!Ο χειρότερος εμφανισιακά να είναι,ο τελευταίος σε ποιότητα και χαρακτήρα που θα ήθελες να γνωρίσεις,κάνει κάτι κολακευτικό για εσένα:Σου δείχνει πόσο ωραία κι επιθυμητή είσαι για εκείνον...Είναι τόσο δύσκολο αν δεν σου αρέσει,απλά να αρνηθείς ευγενικά;Τι χρειάζονται τα βλέμματα απαξίωσης,οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί ή τα ειρωνικά γέλια;Τι χρειάζεται το να δίνετε θάρρος με τα βλέμματα απλά και μόνο για να έρθουμε να σας μιλήσουμε και να μας ρίξετε εμφατικά άκυρο και να επιβεβαιωθείτε;Το να δίνετε το τηλ σας ή το fb και να εξαφανίζεστε πριν καν υπάρξει η πρώτη επικοινωνία,το λεγόμενο ghosting? Δεν καταλαβαίνετε οτι όλο αυτό μας τσακίζει ψυχολογικά;Αυτό που κάνεις εσύ σήμερα θα το κάνει αύριο κάποια άλλη σε αυτόν που θα σε ενδιαφέρει,αλλά μετά δεν θα μπορεί να έρθει να σου μιλήσει γιατί τα φτερά του θα είναι σπασμένα...Αυτά λίγο πολύ βίωσα αυτούς τους μήνες...Απόψε βίωσα το πιο άσχημο το πιο εμφατικό...Και ήθελε να μου δείχνει πως όλα πάνε καλά...Γιατί ήθελε αυτή τη ρουφιάνα την επιβεβαίωση...Ίσως το αποψινό να ήταν και το τελευταίο...Δεν περίμενα να το πω ποτέ αυτό,αλλά ακόμη κι εγώ με το γαιδουρινό πείσμα μπούχτισα πια...Ίσως είναι καλύτερα να μείνω μόνος παρά να τραβάω όλο αυτό ξανά και ξανά...Τόσοι και τόσοι το έχουν πάθει άλλωστε...Ξέρω οτι εσείς που συναντηθήκαμε αν το διαβάζετε θα γελάτε περνόντας καλά με τις σχέσεις και τις παρέες σας που είναι εύκολο να βρείτε...Να είστε πάντα καλά και να θυμάστε: Το μόνο που ήθελα ήταν να σας δείξω το πόσο σημαντικές και επιθυμητές ήσασταν για εμένα...Σας ευχαριστώ...