5.5.2013 | 02:57
Ένα κενό που μεγαλώνει
Είμαι με ένα παιδί 2 χρόνια περίπου, αλλά τώρα είναι στην Κύπρο για δουλειά. Μου λείπει φοβερά, δεν με ευχαριστεί τίποτα, θέλω να είμαστε συνέχεια μαζί και ειδικά τώρα στις γιορτές νιώθω ακόμα περισσότερο την απουσία του. Με την οικογένειά μου βαριέμαι τρομερά αυτές τις μέρες, είμαι συνέχεια κάπως μουτρωμένη,βαριέμαι να βγώ και όταν βγαίνω με παρέα δεν το ευχαριστιέμαι γιατί τον θέλω δίπλα μου.Βλέπω τα άλλα ζευγάρια στο δρόμο και ζηλέυω. Έχουμε τόσο ωραία σχέση και περνάμε τόσο καλά όταν είμαστε μαζί, αλλά δεν μπορώ να το ζήσω. Η συχνότητα που βλεπόμαστε είναι 4-5 μέρες το μήνα, όλες κι όλες και το πάμε για σοβαρά.Είναι τόσο κρίμα να έχεις βρει τον άνθρωπό σου και να μην μπορείς να ζήσεις μαζί του φυσιολογικά! :( κλαψ
