21.5.2013 | 23:17
Ένα λιτό βαθυκόκκινο τριαντάφυλλο...
...ανωφελής νεκρική σπονδή...ξεβάφει τις πολύχρωμες στάχτες...παγίδα ζωής σε παιχνίδι θανάτου...Η λογική μου χρωστάει μία "Συγγνώμη" ή ένα "Σ' ευχαριστώ"...ρίχνω το κέρμα...μα μένει μετέωρο, τρύπια πεντάρα, να κοσκινίζει τον άνεμο...Ακούς το ανέμελο σφύριγμά μου; βωβή ριπή που τρυπάει τα τύμπανα...σου απλώνω το χέρι...μην ξεγελιέσαι...είναι στο βαλς της τρέλας το τυχαίο κάλεσμα...που σαν φάντασμα-γητευτής προβάλλει πάντα κάπου εκεί, στα μεσάνυχτα...περίτεχνη προσποίηση και διακριτικό καμουφλάζ σε ένοχα δακτυλικά αποτυπώματα...καταραμένης ψυχής σε αθώα προθήκη...;)