ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι μόλις 18 χρονών και έχω σχέση με το αγορι μ εδώ και 5 χρόνια(είμαστε στην ίδια ηλικια)Παρόλο που έχουμε περάσει πάρα πολλές δύσκολες φάσης μαζί και είμαστε πολύ δεμένοι,τον τελευταίο καιρό έχουμε δεθεί ακόμα πιο πολύ! Εγώ ξαναδινω πανελλαδικές εξετάσεις και εχω ως στόχο την κτηνιατρικη ( που συνεπάγεται με αρκετό διάβασμα )Και ξαφνικά ένα περίεργο συναίσθημα γεννιέται μέσα μου.Θέλω πολύ να κάνουμε ανά μωρό. .ένα μωρό δικό μου και δικό τ.Ένα μπέμπη που θα τ μοιάζει..Πράγμα αδύνατο πρώτον λόγο ηλικίας και κατάστασης και δεύτερον γιατί έχω τόσα όνειρα και στόχους να πραγματοποιησω και αυτός το ίδιο. Ναι κάνουμε όνειρα να είμαστε μαζί και να κάνουμε οικογένεια κλπ αλλά για πολύ αργότερα. .Πως είναι δυνατόν να ξυπνά ένα τέτοιο ένστικτο χωρίς την θελήσει μ?πως είναι δυνατόν να σκευτομαι συνέχεια αυτό το πράγμα? Πως είναι δυνατόν από την μία να φοβάμαι και η ίδια να το παραδεχτώ και από την άλλη να θέλω να το φωνάζω?Νομίζω ότι έχω τρελαθεί...το μυαλό μ είναι συνέχεια εκεί και εκεί και εκεί...Πως είναι δυνατόν ένα μ εαυτός να ετοιμάζεται να καταστρέψει τόσα όνειρα για το μέλλον για αυτό? ?Είναι τόσο δυνατό το ένστικτό της μητρότητας? ?