Συμφωνώ με όσα είπε η Raxil και συμπληρωνω οτι πρέπει να υπάρχει και ψυχολογικη με ηθική υποστήριξη. Ακόμη και την ωρα του τοκετού και μετα ακόμη απο αυτόν. Απο οτι βλέπω πολλές μανουλες στο πρωτο τους παιδί αργούν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα, ελπίζω για αυτό να το έχεις πραγματικές φίλες να σε στηρίξουν.Και κάτι ακόμη προφανώς θα εχεις δουλειά για να υποστήριζεις οτι μπορείς να τα καταφερεις μονη σου και σαφέστατα θα πάρεις και κάποια άδεια.Μόλις τελείωσε όμως αυτή η άδεια;Εχεις σκεφτεί που θα αφίσες το παιδί σου;Ποιός θα σου το προσέχει;Όλα αυτά θα πρέπει να τα ταχτοποιησεος απο τώρα.Τέλος ενα μεγαλο Μπράβο κι απο εμένα για την τόλμη και το θάρρος σου.
11.9.2015 | 04:35
ένα μωρό επί θύρας
Είμαι έγκυος την πιο λάθος στιγμή. Βλέπετε, αυτό το κοριτσάκι μέσα μου, μου δίνει ώθηση να προχωρήσω στη ζωή μου αλλά πώς να τα βγάλεις πέρα με ένα μωρό.. Μόνη;Ο πατέρας της ανερχόμενης (σε 5 μήνες) κόρης μου μόλις πληροφορήθηκε για το μωρό εντελώς τυχαία και κατά σύμπτωση βρήκε δουλειά στο εξωτερικό και έφυγε άρον άρον..Οι γονείς μου εντελώς τυχαία έγιναν θρησκόληπτοι και με αποκλήρωσαν καθώς "είναι ντροπή και αίσχος ένα παιδί εκτός γάμου, ένα μπάσταρδο, ένα μίασμα". Αλλά όχι.. Δεν είναι το μωρό μου μίασμα αλλά εσείς μπαμπά και μαμά. ΕΣΕΙΣ! Και γω εντελώς τυχαία έμεινα μόνη να τα βγάλω πέρα, χωρίς σύντροφο, χωρίς στήριξη. Και για είμαι ειλικρινής νιώθω περήφανη να πω την αλήθεια. Νιώθω αισιόδοξη (αν και ώρες ώρες απελπίζομαι) και θα βάλω τα δυνατά μου! Για την κόρη μου που θα μεγαλώσει και θα λέει πως είχε μια μαμά που τη μεγάλωσε ολομόναχη και την ανάθρεψε για να προκόψει. Και κυρίως για μένα για να αποδείξω στον εαυτό μου πως ειμαι δυνατή και δε θα λυγίσω.ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ. και θα φροντίσω το παιδί μου να το φωνάζει με υπερηφάνεια.
2
