ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουν περασει σχεδον 6 χρονια.Γεννηθηκε ο αδερφος μου και χαθηκε ο πατερας μου.Δεν πεθανε απλα εξαφανιστηκε!Απο τοτε εχει χαλασει δυο οικογενειες.Η μια ειναι η δικια μας και η αλλη ειναι μια οικογενεια που ευχομαι να μην ειχε μπει ποτε στη ζωη μας..Ειμαι 17 χρονων δινω πανελληνιες φετος και οι στοχοι μου ειναι πολυ ψηλα! 4-5 χρονια εκλαιγα γιατι ο πατερας μου δεν ηθελε να ξερει εαν ζω..εκλαιγα που εβλεπα τον μικρο μου τον αδερφο να μεγαλωνει χωρις πατερα..εκλαιγα που η μανα μου ηταν και ειναι τοσα χρονια και μανα και πατερας με το παραπανω αλλα δεν αντεχει αλλο!Ξεσπαει πανω μου καποιες φορες αλλα την καταλαβαινω..το θεμα ομως ειμαι εγω...εμενα γιατι δεν με καταλαβαινει κανεις? γιατι πρεπει να υποφερω απο τοσο μικρη..οταν αρχησα να ωριμαζω και να συνειδητοποιω την κατασταση επεσα στα χερια της καταθλιψης!Πολυ ασχημα χρονια! εδω και 1 χρονο νομιζω οτι ειμαι καλα..δεν ειμαι σιγουρη ομως!Ηρθε η ωρα να κοιταξω εμενα!Πρεπει να φυγω απο εδω που ζω..να παω να σπουδασω!Ευτυχως εχω αφησει ολα μου τα προβληματα εξω απο τα μαθηματα και τα καταφερνω μια χαρα!! ΦΥΣΙΚΑ δεν ειμαι η μονη που αντιμετωπιζω τετοιου ειδους προβλημα!Εχω να πω σε οσους εχετε προβληματα..ασχετα με το ειδος του,να μην το βαζετε ποτε κατω..ειναι δυσκολο το ξερω..μας καταπατα! βρειτε ενα στηριγμα και κατα προτιμηση βρειτε ως στηριγμα τον ιδιο σας τον εαυτο! εγω τον εαυτο μου τον εχασα αλλα με βοηθησε πολυ ενα αγορι να τον ξαναβρω! ειναι το αγορι μου εδω και 2 χρονια και ειναι ο λογος που σημερα εχω αποκτησει μια τεραστια ψυχικη δυναμη!