ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις τελευταίες μέρες δεν ξέρω γιατί αλλά αισθανόμουν κάπως στεναχωρημένη, χωρίς ιδιέταιρο λόγο. Δηλαδή όλα μου πάνε καλά, δεν έχω καμία υποχρεώση, από το φθινόπωρο θα σπουδάζω, έχω καλές φιλές κάτι που είχα στερηθεί για πολύ καιρό, έχω το αγόρι μου επιτέλους κοντά μου ,εχούμε όλοι κατα βάση υγεία ,γενικά όλα καλά..! Ενιωθα λοιπόν ένα κενό μετά τις πανελλήνιες που μου έτρωγαν όλη μου την ώρα, σαν να μου λείπει μια κατευθύνση η κάτι τετοιο τελοσπάντων. Κατάλαβα λοιπόν ότι αυτό που μου λείπει είναι δώσω την προσοχή μου σε αυτό που αγαπάω και ας μην το κάνω επάγγελμα. Να δημιουργήσω και να προσπαθήσω να προωθήσω ότι φτιάχνω . Να προσπαθήσω να γίνομαι όλο και καλύτερη. Δεν καίγομαι να αναγνωριστώ η κάτι τέτοιο που πιθανότατα δεν το αξίζω κιόλας και δεν θα γίνει , αλλά μόνο και μόνο η σκέψη της προσπάθειας να κατακτήσω όσο περισσότερη δεξιοτεχνία γίνεται και να δουν την ζωγραφική μου όσο περισσότεροι γίνεται με κάνει να νιώθω ζωντανή..! Είναι κατι αυτή η ιδέα σαν καυσιμό. Να θέσω έναν στόχο τόσο υψηλό που θα μου δίνει ενεργεια για μια ζωή. Και μάλλον αυτό είναι που λέμε όνειρο . Νιώθω πέρα για πέρα χαζή που δεν σκεφτηκα προηγουμένως μια τόσο αυτονοήτη προυπόθεση για την ευτυχία μου :)