ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η κατάσταση έχει ως εξής.Ειμαι με μια κοπέλα εδώ και έξι μήνες.Από την αρχή φάνηκαν μερικά σημάδια αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία λόγω του ενθουσιασμού.Είπα ότι είναι φάση και θα περάσει.Αλλά η άλλη μου έχει ζαλίσει τον έρωτα στην κυριολεξία.Μέσα στη γκρίνια και στα νεύρα.Και πιο αυγκεκριμένα δεν της αρέσει τίποτα.Σε όλα έχει μια αίσθηση ανικανοποίητου.Βάζουμε ταινία,α τι ηθοποιοί είναι αυτοί,τι ψεύτικο σενάριο είναι αυτό,Παραγγέλνουμε φαγητό δεν έχει καλή γεύση η σαλάτα,η ζύμη της κρέπας δεν είναι τραγανή.Ψωνίζουμε ρούχα,δε μου κάνει τίποτα,με αυτό μοιάζω χοντρή,το άλλο είναι πολύ μαύρο για τα γούστα μου,δύο ώρες για να μην αγοράσουμε τίποτα.Πάμε διακοπές,τι νησί είναι αυτό,τι παραλίες χωρίς κατάλευκη άμμο είναι αυτές,έχει πολύ κόσμο,δεν έχει μαγαζί με ελληνικά,τα ψάρια στις ταβέρνες είναι κατεψυγμένα.Κάνει τα νύχια της,δε μου κόλλησε καλά το πλαστικό.Κάνει τα μαλλιά της,μου τα έκοψε πολύ κοντά ή της ξέφυγε η βαφή.Πάμε για ποτάκι,μου έβαλε πολύ κόκα κόλα και λιγότερο ποτό από το κανονικό.Πάμε για καφέ,τι γεύση έχει ο καφές,μου έβαλε παραπάνω ζάχαρη,τι άσχημη μουσικη παίζει.Δεν αντέχω άλλο αυτή τη γκρίνια και τη μιζέρια.Προχθές παραγγείλαμε τρεις φορές από τρία διαφορετικά σουβλατζίδικα για να έρθει το σουβλάκι όπως πρέπει.Κανένας συμβίβασμός,καμία υπομονή,καμία λογική.Ντρέπομαι που τα γράφω και αισθάνομαι κορόιδο που δεν της είπα:σκάσε και τρώγε.Λυπάμαι,δε μπορώ να συνεχίσω έτσι.