6.10.2020 | 18:03
Ένας έρωτας που νιώθω
Είναι μια πανέμορφη κοπέλα που ταιριάζουμε πάρα πολύ αλλά δε γίνεται να είμαστε μαζί.Δεν είναι πολύ άσχημο να συμβαίνει αυτό;Και δεν είναι ότι είναι θέμα το εξωτερικό, Ελλάδα εδώ μένουμε κι οι δύο, εγώ Αθήνα κι αυτή κάπου αλλού.Την σκέφτομαι κάθε μέρα κι εκείνη δεν το ξέρει.Είχαμε μιλήσει παλιότερα, είχαμε και ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας επίσης κάποια χρόνια πριν, αλλά τίποτα άλλο.Και κάθε μέρα προσεύχομαι να είναι καλά.Κάθε μέρα.Φέρνω στη σκέψη μου το όμορφο πρόσωπό της και γαληνεύω.Έχουμε και κοινή φιλοσοφία ζωής, σχεδόν ίδια γούστα σε πολλά πράγματα, ίδιες επιθυμίες, κοινή κοσμοθεωρία.Κι είναι μια γλύκα, όταν την αγκαλιάζω νοητά, στη σκέψη μου.Δεν πρόκειται ποτέ να γίνει τίποτα μεταξύ μας, ούτε πρόκειται να πάω ποτέ στην πόλη που μένει, ούτε αυτή μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει Αθήνα, ή κι αν έρθει ούτε πρόκειται να το μάθω, δεν έχουμε επικοινωνία πλέον εδώ και κάποια χρόνια, ούτε καν mail δεν ανταλλάζουμε πλέον.Αλλά πιστεύω ότι όταν φτάσω στα γεράματα στο τέλος της ζωής μου, θα ψιθυρίσω λίγο πριν φύγω το όνομά της και θα πω στον αέρα:Με σένα ήθελα όλη μου τη ζωή να είμαι.Με σένα που δεν είχα ποτέ.Ειρωνευτείτε όσο θέλετε, εγώ το όνομά της και το πρόσωπό της κι όσα είπαμε παλιά, τα κρατάω μέσα μου σαν φυλαχτό.Την αγαπώ σαν χαρακτήρα και είμαι και ερωτευμένος μαζί της.
0