ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμαΚίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμαΑπ' το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχήΑνασταίνουν και θάβουν χωρίς καμιά διακοπήΑσταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μαςΈχουμε χάσει τόσα που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μαςΟι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοίΚι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωήΜέσα από έντυπα μας καλούν να ζήσουμε μια άλλη ζωήΜα είναι ζωή αυτή;Όταν μια οικογένεια ζει μ' ένα μισθό εκατό χιλιάδεςΟι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλεςΚαι δεν είναι μόνο αυτό, μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκεςΈξτρα φόροι, έξτρα Φ.Π.Α., έξτρα σκατάΚι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν τον σταματάΚαι κανείς δε διακινδυνεύειΗ αγάπη μάς διαφεύγειΚι αντί γι' αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσειςΧρησιμοποιούμε το σεξ για ν' αποφύγουμε τις σχέσειςΚι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριάΣ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάΚι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσεςΕίχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες...Σαν κατεψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπαΤαυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπαΠολύ αργά καταλαβαίνουμε πως ήταν σαν μια στύση που πέφτειΈνα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύσηΜε κάνουν ν' απορώ πώς στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμαΓιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμαΣαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά απ' την τηλεόρασηΚοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όρασηΚοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτηΚαθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψηΚαθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρουςΠερήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρουςΣαν έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσηςΚι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι' αυτή τη δικαίωσηΤο 2000 η μόδα θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτιναΠιο γυμνασμένουςΝα κυβερνούν κατώτερα όντα άτιμαΚι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριάΣ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάΚι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσεςΕίχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες...Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσειΈνα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσειΈνας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώραΚατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξειΌταν τ' αεροπλάνα πετάνεΗ γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνεΕίναι τρομερό το θέαμαΗ αίσθηση αυτή ότι πετάςΔεν έχω άλλη εκλογήΈνα κίτρινο ταξί περιμένειΦυσάει, θα χειμωνιάσειΔύο ώρες και ξημερώνειΣυννεφιασμένη ΚυριακήΠρώτη μέρα του χειμώναΣκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώναΑπ' το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσωΠοτέ δεν είχα τίποτα κι απόψε θέλω να σε φιλήσωΝα μείνεις στα μάτια μου σαν άδειο τοπίοΝα κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείοΚουλουριασμένοι σαν μπάλα να εκτοξευτούμεΜέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμεΚι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριάΣ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάΚι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσεςΕίχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ...