ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 18 και οταν μού λένε φιλοι να βγούμε εξω , για διάφορους λόγους μπορεί να πω ΟΧΙ.Ωστόσο , ενω δεν θελω όντως να παω έξω νιωθω ενοχές για το "οχι" που λεω.Μεσα μου καπως πιστευω οτι στο τελος θα απομονωθω ή οτι θα μαλωσω με την παρεα μου και θα μεινω μόνος. Γενικα σιχαίνομαι τον σύγχρονο μαζοποιημενο τρόπο διασκέδασης (κλαμπ , τραγούδια χωρις νοημα, παθος που πηγάζει απο ανύπαρκτη εμπειρια).Μού την δίνει να βλέπω συνομηλίκους μου να αντιδρούν στα κλαμπ λες και έχουν βιώσει μεγαλα δράματα, πάθη και ίντριγκες. Ετσι κι αλλιως τωρα θα φύγω για σπουδές σε αλλη πολη αλλα και παλι δεν θελω να λεω οχι αλλα ουτε να πηγαίνω καπου με το ζόρι. Και να φανταστείτε δεν ειμαι πολυ αρνητικός....θα ελεγα απλως ότι ειμαι επιλεκτικος.