ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ετυμηγορία ήρθε σαν καταπέλτης στα αυτιά μου. ΈΝΟΧΟΣ! Με έκριναν ένοχο επειδή αγάπησα και προδόθηκα. Με άφησε επειδή λέει δεν ήμουν αυτό που ήθελε. Αστείες δικαιολογίες. Σάββατο βράδυ και θυμάμαι τις μέρες που περνούσαμε μαζί αγκαλιά. πριν λίγο γύρισα από έξω. Είχα ανάγκη να βγω, να σταματήσω να σκέφτομαι, να χαθώ μέσα στον κόσμο. Πήγα στο μοναστηράκι και κάθισα σε μια γωνιά να κοιτάω τους περαστικούς και τότε την είδα. Χέρι χέρι με κάποιον άλλον. Κλεισμένη στην αγκαλιά του να γελάει. Νιώθω βλάκας. Τελικά ο έρωτας είναι μια βλακεία. Ναι σήμερα θα κλάψω αλλά αύριο θα αλλάξω. Θα μαζέψω τις στάχτες μου και θα κοιτάξω μπροστά. Σήμερα όμως έχω ένα ολόκληρο βράδυ να κλάψω, να αφήσω το μυαλό μου να ταξιδέψει στις στιγμές του παρελθόντος, να κλείσω τις πληγές μου και από αύριο να είμαι ένας άλλος. Σήμερα όμως αφήστε με μόνο, μόνο για σήμερα, να κλάψω για εκείνη, για σήμερα μόνο εγώ θα είμαι ο μόνος ένοχος....