ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από μια μακροχρόνια σχέση που έμενε στάσιμη και αφού υπήρξε αμοιβαίος ενθουσιασμός για ένα τρίτο πρόσωπο τον Α., χώρισα εκδηλώνοντας τις προθέσεις μου στον Α θεωρώντας το το πιο σωστό για όλους. Ο ίδιος όμως ενώ είχαμε έρθει πιο κοντά, μου εξέφρασε ότι δεν θέλει δέσμευση σε αυτή τη φάση της ζωής του. Μετά από 1 μήνα τα ξαναβρήκα με την σχέση μου πιστεύοντας ότι θα μου έφευγε ο ενθουσιασμός για τον Α. το οποίο όμως δεν έγινε ποτέ και ότι θα μπορούσα να δουλέψω την σχέση μου απο την αρχή. Τώρα είμαι σε ένα σημείο που ξέρω ότι αγαπάω τη σχέση μου, αξίζει να προσπαθήσω, μας δένουν πολλά και είμαι ο εαυτός μου μαζί του αλλά δεν υπάρχει αυτή η σπίθα.. Έχω δίπλα μου το αγόρι μου και βουρκώνω γιατί σκέφτομαι ακόμα τον Α. και ότι θα ήθελα να ζήσω στιγμές μαζί του παίρνοντας ρίσκα που ξεφεύγουν από τα όρια μου. Αλλά μήπως είναι επιπόλαιες σκέψεις αυτές. Πώς θα μπορούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη;