κρίμα... :(
5.7.2013 | 01:15
Εντός
Εχω υπαρξει σε μια σχεση και εχω αγαπησει μια σχεση χωρις να αγαπησω ποτε πραγματικα τον ανθρωπο μου.Την διατηρουσα με ευλαβεια καιρο ακομη κι αν δεν υπηρχε ουσιαστικα ποτε.Ειχα μεσα μου αγαπη και παθος,στοργη και υπομονη.Ειχα ομως και αναγκες.Ο ανθρωπος μου δεν μου σταθηκε πουθενα κι ας υπηρξα παντα διπλα του.Δεν με στηριξε γι' αυτο που ειμαι,δεν με βοηθησε ποτε.Με γεμισε ανασφαλειες και φοβους,ευθυνες και ενοχες.Με εγκατελειπε και γυριζε.Τον δεχομουν και υπεμενα γιατι ενιωθα αγαπη.Με αφηνε οταν ηταν δυσκολα για μενα και με κατηγορουσε πως εφταιγα εγω.Εφταιγα εγω που ειχε χασει το ενδιαφερον του και εγω που δεν ημουν καλα.Με εκανε να νιωσω αρρωστη και εξαρτημενη.Δεν ειπε ποτε πως μου ΄κανε ερωτα.Ηξερε τις μεγαλυτερες μου αληθειες και δεν τον επηρεαζε.Ειναι ο ανθρωπος μου αλλα δεν θελω να 'ναι ποτε ξανα στην ζωη μου.Δεν αγαπω εσενα,σε συνηθισα και σε χρειαζομαι.Δεν μου το επετρεψες να σ'αγαπησω πραγματικα.Θλίψη.
1