1.10.2020 | 12:11
επαθα καταθλιψη!
2..5 χρονια με ενα τεραστιο ψυχικο πονο και αυτο εξαιτιας 2 διαφορετικων γυναικων. Η πρωτη μπαινοβγαινε στη ζωη μου 2 χρονια και παντα γυριζε στην τοξικη της σχεση και ως χαζος πιστευα οτι καθε φορα θα ηταν διαφορετικα. Αποφασισα να το κοψω και πριν 7 μηνες εκανα μια νεα σχεση πιστευοντας οτι θα εβρισκα αυτο που εψαχνα, αλλα τελικα επεσα εξω,, ενω στην αρχη ημουν επιφιλακτικος, μετα την καραντινα αρχισα ν ανοιγομαι ενω εβλεπα οτι κατι δεν πηγαινε καλα ( ελλειψη ενδιαφεροντος και πιθανη συνομιλια μ αλλους) εθελοτυφλουσα... ωσπου πριν ενα μηνα μου ειπε να σταματησουμε να μιλαμε για να μη στεναχωριεμαι και να βρω κατι αλλο στη ζωη μου.... στα πατωματα παλι...τρωω ελαχιστα, κοιμαμαι με το ζορι, δεν εχω διαθεση για τιποτα, γυριζω απο τη δουλεια και νοιωθω το σπιτι να με πλακωνει, παρεες ελαχιστες και ζω καθε μερα ενα εφιαλτη και ενα τεραστιο γιατι.... δυστυχως αυτο που καταλαβα ηταν τι απο μικρος ημουν ευαισθητος και σε περιπτωσεις αδειασματος παντα το παθαινω.. εχω κανει καποιες ψυχοθεραπειες στο παρελθον οι οποιες δεν βοηθησαν δυστυχως, το μονο που βοηθαει ειναι ο χρονος αλλα περναει αργα και βασανιστικα... δεν το αντεχω αλλο ολο αυτο με τρελαινει και το μονο που με ηρεμει ειναι να ερθει αργα το βραδυ να κοιμηθω και να μη σκεφτομαι... Αυτο που θα ηθελα να μαθω ειναι αν περνανε και αλλοι κατι αντιστοιχο η το βιωσαν στο παρελθον, Παρακαλω σχολια του στυλ τα θελεις και τα παθαινεις η εισαι αδυναμος να λειπουν
0