8.8.2015 | 21:43
Επιστρέφω
Επιστρέφω σε αυτή τη στήλη όλο και σπανιότερα, γιατί προσπαθώ να εκπαιδευτώ στη σιωπή - και να σωπαίνω χωρίς να κρατάω την ανάσα μου.Εκείνος, που "δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μαζί μου" αποφάσισε να μην μου μιλήσει χθες και σήμερα (κι ας μιλούσαμε κάθε μέρα), ο κολλητός κάνει χαρούμενες διακοπές με τη σχέση, οι φίλοι από τη φοιτητούπολη ξεχάσαν να με καλέσουν στις διακοπές...Χρειάζομαι τόσο να μιλήσω, όχι για κάτι συγκεκριμένο, αλλά μια παρέα, έναν άνθρωπο να μου δώσει λίγη σημασία, κι όλοι μοιάζουν τόσο ευτυχισμένοι και απασχολημένοι με τις ζωές τους, και αισθάνομαι ότι σιχάθηκαν όλοι την τεράστια θλίψη μου που με πνίγει μήνες τώρα...Και θέλω να είμαι χαρούμενη αλλά μόνη είναι αδύνατον.Μου λείπει τόσο ο χαρούμενος εαυτός μου και μου λείπουν οι άνθρωποι και πονάει η απόρριψη...