ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.2.2020 | 02:49

Επιστροφή από το νοσοκομείο

Καλημέρα! Είναι η μόνη ώρα που μπορώ να σας γράψω άνετα, καθώς όλη μου η μέρα είναι γεμάτη. Λίγο το ξενύχτησα απόψε βέβαια. Συχνά πυκνά ξεκλεβω λίγο χρόνο και μπαίνω εδω, αλλά τις τελευταίες ημέρες έχω θορυβηθει εξαιρετικά πολύ από τον νέο ιό και προσπαθώ να συγκεντρώσω πληροφορίες που θα μας φανούν χρήσιμες. Συγκεκριμένα, πρώτα ο σύντροφος μου σαν μεταμόσχευμενος κι έπειτα εγώ σαν συνοδός - φροντιστης του είμαστε από αυτούς που πραγματικά έχουμε κάθε λόγο να φοβόμαστε όλο αυτό που συμβαίνει. Σε άλλα νέα, η μεταμόσχευση έγινε, όπως σας είχα γράψει... Είναι σταθερά καλά κι ανεβαίνει μέρα με τη μέρα. Έχει βγει από το νοσοκομείο κάτι που είναι τρομερά ελπιδοφόρο και οι εξετάσεις του είναι αισιόδοξες! Έχει δυνάμεις, έχει καλή ψυχολογία... Είναι τρομερός, παιδιά. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Δύο κρίσιμοι μήνες έμειναν,θα περάσουν κι αυτοί ήρεμα και θα αρχίσουμε να μετράμε αντίστροφα. Σε άλλα νέα, δευτερεύοντα, εγώ δεν θα σας κρύψω πως αισθάνομαι εξαιρετικά καταβεβλημενη και σωματικά και ψυχικά. Μη έχοντας περιθώρια και για κάτι διαφορετικό, έχω δώσει την ψυχή και το σώμα μου για να αντιμετωπίσω ολοκληρωτικά την κατάσταση, αφού ουσιαστική βοήθεια δεν έλαβα από πουθενά. Αν εξαιρέσουμε τους προηγούμενους μήνες που ξημεροβραδιαζομουν στο νοσοκομείο, αυτόν τον τελευταίο μήνα τεντωθηκα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες...Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι είχε όρεξη να φάει. Το αρνητικό είναι ότι υπήρχαν φορές που ήθελα να βγω έξω και να κλάψω γοερά. Φοβόμουν... Ειδικά τα δεκάλεπτα που η κυκλοσπορινη του πείραζε το νευρικό σύστημα και χτυπιοταν, τιναζοταν, σηκωνόταν ανήσυχος, ξανακαθοταν, τεντωνοταν σαν εθισμένος που δεν πήρε τη δόση του. Μη μου μιλάς, άσε με, μου έλεγε, θα περάσει...Δεν του μιλούσα ρε παιδιά, κοίταζα το κινητό κάνοντας την ψύχραιμη κι έριχνα κλεφτές ματιές. Έλεγα μέσα μου πως θα περάσει και να σφίξω τα δόντια. Τα έσφιγγα και όντως πέρναγε. Ηρεμουσε και συνεχιζαμε την κουβέντα μας σα να μη συνέβη ποτέ. Μέσα σε όλα αυτά ένα αγχος, καταραμένο άγχος. Με διελυσε και με διαλύει, δεν ξέρω πως να το αποβάλλω.Τα μαλλιά μου έπεφταν. Πήρα θεραπεία, αλλά με το πέρας της, ξαναυποτροπιασα και άρχισαν να ξαναπέφτουν. Με επισκέφτηκε επίσης ακμή.Αυτη που χτυπάει τις άνω των 25 επιδερμίδες...Με ξαναθυμήθηκε και η οπτική αύρα (βλ. Google), μια φρικτή διαδικασία για την οποία θα σας μιλήσω σε κάποια άλλη εξομολόγηση...Γενικά έπαθα ένα black-out. Και κατέληξα να μου δίνει εκείνος κουράγιο κι εγώ να κλαίω με μαύρο δάκρυ. Κακό που ξέσπασα μπροστά του, το ξέρω, αλλά άνθρωπος είμαι...Σε άλλα τριτευοντα νέα, παρολίγο να διοριστω ως αναπληρώτρια, με αποτέλεσμα να βρεθώ παρασάγγας από το να υποστηρίξω ΚΑΙ πρακτικά το νικνειμ μου (χιχι). Δήλωσα πολύ επιλεκτικά τα αναγραφόμενα σχολεία της ειδικής πρόσκλησης, περισσότερο για να μην πω πως δεν προσπάθησα. Κι έτσι αναμενόμενα, ο πίνακας με προσπέρασε επιδεικτικά και κατέβηκε πολλές θέσεις κάτω από μένα. Περίμενα 4,5 χρόνια γι αυτήν τη στιγμή κι όμως ήρθε την πιο ακατάλληλη στιγμή. Η μαμά ψιλοστεναχωρηθηκε, αλλά μου δηκωσε πως δεν πειράζει (ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΜΑΜΑ), ενώ ο μπαμπάς μου είπε λακωνικά πως ουδέν κακό αμιγές καλού. Υ.Γ.: Όπως σκαλιζα τις εξομολόγησεις, πήρε το μάτι μου μια που ανέβηκε για μένα...Εσυ που την έγραψες (ξέρεις ποιος είσαι κι ας μην σε ξέρω εγώ) θέλω να ξέρεις πως με συγκίνησες πολύ και με έκανες να χαμογέλασω πολύ πλατιά! Κάθε γλυκός λόγος σας (όλων σας), η δύναμη μου... Η παρολίγο αναπληρώτρια κυρα δασκάλα
21
 
 
 
 
σχόλια
Ένα τεράστιο μπράβο κορίτσι μου για την υπομονή σου,την ανθρωπιά και την αγάπη σου!Σέ παρακολουθώ από την πρώτη στιγμή,ο καθένας σας περνάει το δικό του γολγοθά είτε ψυχολογικά είτε σωματικά.Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα αυτά να περάσουν και να είναι μιά κακή ανάμνηση!Καλή δύναμη και στους δυό σας!
Θα έχετε τα νέα μου όσο περνάει από το χέρι μου γιατί πιστεύω πως είναι ένα εξαιρετικά ελπιδοφόρο παράδειγμα η πορεία της υγείας του συντρόφου μου από τη διάγνωση μέχρι την πολυπόθητη ίαση του...Γιατί παρολίγο να τον χάσω μέσα από τα χέρια μου και τώρα μέσα στα χέρια μου ξαναχτιζει τη ζωή του. Ξερω ότι διαβάζουν πολλοί τη στήλη και ξέρω πως κάποιοι εξ αυτών περνάνε τα ίδια με εμάς και συμπασχουν. Κάποιοι συμπασχετε ήδη χωρίς να περνάτε καν τα ίδια κι όμως είστε πολύ ευαίσθητοποιημενοι. Ευχαριστώ πολύ πολύ! Και πάλι...
καπετανισσα εσυ εισαι άγγελος .................... τυχεροί αυτοι που εχουν κοντα τους τετια ατομα ............... ενα εμαθα εγω οταν ειχα τον πατερα μου αρρωστο ................ μια νοσοκομα ειπε σε μια αλλη ......................οτι οι πιο ασθενείς ειν οι σινοδοι των αρωστων .............. σημασία εχει τωρα ότι γινετε καλα ο ανθρωπος σου κι εσυ χριαζεσε ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ !!!!!! υποχρεωτικά !!!!!!!!!
Συνδέθηκα να σου πω τα δύσκολα πέρασαν, η μεταμόσχευση θα πάει καλά, να παίρνει την αγωγή του και να προστατεύεστε και θα δεις που θα περάσει και θα το διηγηθείτε γελώντας "σαν ψέμματα ήταν τότε που....". Να ξέρεις ότι αυτό που έκανες είναι παρακαταθήκη για το μέλλον. Εκείνος δεν θα το ξεχάσει ποτέ ποτέ ποτέ. Και πάντα πάντς πάντα θα νιώθει ευγνωμοσύνη. Έτσι πάνε αυτά. Επειδή δεν το έκανες γι'αυτό. :) Πρόσεχε με το "skotoma" μην οδηγείς και για την δουλειά μην σκας, θα βρεθεί πάλι θέση. Και κάτι τελευταίο:δώσε 2 φιλιά στους γονείς σου που είναι άνθρωποι και μεγάλωσαν άνθρωπο. Καλή συνέχεια, καλά Κούλουμα και καλή Ανάσταση. Ξέρω ότι φέτος θα είναι πολύ ιδιαίτερες γιορτές.
Περαστικά στο σύντροφό σου, μέσα απ την καρδιά μου! Ελπίζω να γίνει γρήγορα καλά και όλα αυτά να είναι κάποτε απλά μια μακρινή ανάμνηση! Καλό κουράγιο και καλή δύναμη και σε σένα αγαπημένη! Είσαι μία ηρωίδα! Σας εύχομαι ότι καλύτερο! <3
Καλημέρα αγαπημένη μας δασκάλα,Χαίρομαι πάντα να διαβάζω νέα σου και πως πάει η εξέλιξή σας. Ελπίζω να προσέχεις τον εαυτό σου ολοένα και πιο ουσιαστικα, όπως κάνεις και με τον σύντροφό σου. :)Υ. Γ. Είμαι σιγουρη ότι μόλις τελειώσουν αυτές οι περιπέτειές σου ή και πιο σύντομα θα είσαι με παιδιά. Έχεις κρίση και κυρίως δεν έχεις αυτή την ανταγωνιστικοτητα που πολλοί συνάδελφοί σου ή και σε επίπεδο φοιτητικό την έχουν και αυτό είναι πολύ καλό σημάδι. Πιστεύω ότι οι καλοί -σε κάποιον τομέα - δε χάνονται, εκτός κι αν το αμελησουν εκείνοι ή δεν το επιθυμούν. Οπότε θα την βρεις την άκρη σου και σε αυτόν τον τομεα.Μέχρι τότε να θυμάσαι τη μάχη που χρωστάς στον εαυτό σου και να μη χαθείς μέσα σε όλη αυτή τη τραγική κατάσταση. Μην αφεθείς στο παρασκήνιο, δεν είναι εγωιστικό να παίρνεις τις ανάσες που χρειάζεσαι, κάνει καλό και στους δύο σας. Σου στέλνω κι εγώ μια αγκαλιά από μακρια, μη σε κολλήσω και τίποτα! ❤️
Κάπου είχα διαβάσει ότι οταν περνάμε από ένα νοσοκομείο πρέπει να κάνουμε το σταυρό μας 3 φορές: μια για τους ασθενείς, μία για τους συνοδούς τους και μία για εμάς που είμαστε υγιείς. Έχετε ένα μέρος της σκέψης μας και της προσευχής μας. Είμαι σίγουρη ότι θα πανε όλα καλά
Καλημέρα! :) Έχω ξαναδιαβάσει εξομολογήσεις σου αλλά δεν γνωρίζω επακριβώς τι περνάς...Ωστόσο ξέρω οτι ήταν πολύ δύσκολη περίοδος για σένα...Δεν ξέρω αν φανεί κάπως άσχημο αλλά πιστεύω οτι ο άνθρωπος που στηρίζει κάποιον ασθενή ίσως να είναι σε χειρότερη κατάσταση κ απο τον ίδιο τον ασθενή( για πολλούς λόγους που δεν θα αναλύσω τώρα/ ελπίζω να μην πέσετε να με φάτε αγαπημένοι σχολιαστές)...Στο δια ταυτα:Καλό είναι να μην τρελαινόμαστε με όλο αυτό που συμβαίνει αλλά να ενημερωνόμαστε κ να παίρνουμε όσο καλύτερα μπορούμε τα μέτρα μας για την προστασία μας...Οπότε ,ενημερώσου κ κάνε ο,τι καλύτερο μπορείς για την προστασία σας,χωρίς πανικούς κ υπερβολές...Χαίρομαι πολύ που τα πράγματα πηγαίνουν ανοδικά...Θεωρώ οτι το δύσκολο κομμάτι πέρασε και απο εδω κ πέρα έχεις να περιμένεις ΜΟΝΟ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ, πράγμα που εύχομαι απο καρδιάς...Σε 2 μήνες περίπου έρχεται Πάσχα...οι μέρες μεγαλώνουν,η φύση μυρίζει άνοιξη,μια γλυκιά μελαγχολία πλημμυρίζει την ψυχή κ όλα αυτά σε συνδιασμό με την ανοδική του πορεία ,ελπίζω να φέρουν κ πάλι το χαμόγελο στα χείλη σου...:) Μην απολογείσαι για το ξέσπασμά σου,ανθρώπινο είναι...Θαρρείς οτι εκείνος δεν το καταλαβαίνει...???Όσο για τα ψυχοσωματικά που βγήκαν είναι λογικό κ απο προσωπική πείρα θα σου πώ οτι ξεσπάνε όταν αρχίζουμε να ηρεμούμε καπως...Λες κ καραδοκούν τα άτιμα στην γωνία και μόλις ξεπεράσουμε τα δύσκολα,τσούππππ μας τα σκάνε...Ίσως γιατί έχουμε φανεί δυνατοί για μεγάλο διάστημα κ τότε νιώθουμε πιο ασφαλείς ώστε να αποφορτιστούμε...Θα ανακάμψεις σίγουρα...Προσπάθησε να ξεκουράζεσαι κ να τρέφεσαι όσο καλύτερα μπορείς...Εάν μπορείς απευθύνσου σε κάποιον δερματολόγο,θα σε συμβουλεύσει καταλλήλως...Όσον αφορά το τελευταίο κομμάτι,εντάξει είναι στενάχωρο που συνέβει τώρα αλλά θα συμφωνήσω με τον πατέρα σου...Δεν θα πεθάνουμε κιόλας! Είχες τόσα άλλα που σε έριξαν αλλά δεν το έβαλες κάτω,γι αυτό θα σκάσεις??Γενικά,για σένα πιστεύω σε πολύ καλύτερες μέρες και θα το δείς: όλα θα τακτοποιηθούν ! Καλή συνέχεια με κουράγιο κ δύναμη! :)Αν κ είσαι δύναμη απο μόνη σου! :)Αγκαλιές+φιλιά( με μασκούλες κ γαντάκια...:p )♥️
Ευχαριστώ πολύ πολυυυ! Όλα είναι στιγμές, αυτό έχω καταλάβει. Είτε καλές είτε κακές είναι απλά στιγμές, φευγαλέες. Ο χρόνος κυλάει είτε το θέλουμε είτε όχι. Κι ό,τι είναι θα το φέρει για όλους μας... Ιδωμεν! Χαχαχαχα έχω να ασπαστω άνθρωπο... Ουυυυυυυυυυ! Αλλά ηλεκτρονικά εννοείται πως είναι καλοδεχουμενα όλα ❤️
Εισαι η κοπελα που ελεγε για τις μαγνητικες?ειτε εισαι ειτε οχι, οταν διαβαζω κατι τετοια θυμαμαι ολοενα και περισσοτερο πως δεν υπαρχει μεγαλυτερο αγαθο απο την υγεια πραγμα που δυστυχως ξεχναμε...ειχα τον πατερα μου στο νοσοκομειο και κοντεψα να τρελαθω οσο ημουν εκει...εισαι μαχητρια και μπραβο σου που στεκεσαι στο συντροφο σοτ...οσο για την ακμη η την τριχοπτωση ειναι κατι που συμβαινει με το αγχος δεν πρεπει να σε ανησυχει και μενα μου μειναν ασπρες τριχες απ οταν εχασα τον πατερα μου...οσο για το επαγγελμα σου θα σου δοθει ξανα η ευκαιρια μην ανησυχεις...ευχομαι τα καλυτερα!
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Όχι δεν είμαι αυτή η κοπελα, αλλά όπως βλέπετε είμαστε παααρα πολλοί. Δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί ένας άνθρωπος να έχει αδιάκοπο άγχος. Ε κάθε μέρα το ίδιο χτυποκαρδι. Υγεία, παιδιά...

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon