26.8.2016 | 15:41
Επιτέλους...
Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας πώς μετά από 2 χρόνια χωρισμού,επιτέλους ήρθε η λύτρωση για μένα!Πλέον δεν με ενδιαφέρει,δεν ξυπνάω με το χαρακτηριστικό "πλακωμα" στο στήθος και πάνω απ'όλα είμαι ήρεμη.Πίστευα πώς δεν θα το ξεπεράσω ποτέ.Περπατούσα στο δρόμο κι έλεγα μέσα μου "Θεέ μου κάνε να μου φύγει αυτή η στενοχώρια"...Στο μεταξύ,πριν από 2 μήνες αντιμετώπισα ένα "ζόρι" οικονομικής φύσεως (ευτυχώς διευθετηθηκε) και πέρασα και μ'αυτό τη στεναχώρια της ζωής μου.Αυτό πιστεύω πώς με βοηθησε ως προς το συναισθηματικό μου πρόβλημα.Σκέφτηκα πώς μήπως πρέπει να ξεχωρίσω τα πραγματικά προβλήματα (πρακτικά )από τα προβλήματα "πολυτελείας" (συναισθηματικα);Ξέρω εκ των προτέρων πως θα σκεφτείτε πως τα συναισθηματικα προβλήματα δεν είναι καθόλου ήσσονος σημασίας και θα συμφωνήσω μαζί σας.Όμως πάντα το δυνατότερο χαστούκι κάνει το δυνατό να μοιάζει έως και χάδι.Για όσους βιώνουν χωρισμό θέλω να πω πώς τίποτα δεν είναι αξεπέραστο.Λίγο ο καλό Θεούλης θα βάλει το χέρι του,λίγο ο χρόνος που είναι ο καλύτερος γιατρός,λίγο η δική μας υπομονή και δύναμη...θα περάσει το πράγμα.Σας ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα.