Η ανάγκη να μάθεις πως πήρε την απομάκρυνση σου ειναι η επόμενη παγίδα του μυαλού σου για να σε καθηλώσει σε αυτον. Καλά έκανες και καλύτερα να μην ξέρεις τι σκέφτεται για σενα. Συγκεντρωσου στον εαυτό σου και δες τι λείπει από το γάμο σου. Υπάρχει ελπίδα. Εγώ ερωτευτηκα τη γυναίκα μου ξανά τρελά, και ζω μια δεύτερη σχέση μαζί της ενώ ημασταν στα χωρίσματα, όταν με χτύπησε κεραμίδα για το πόσο μαλακισμένα της φερομουν.
13.6.2019 | 17:02
έψαχνα κάπου να τα πω και βρέθηκα εδώ
Ευχαριστώ εκ των προτέρων σε όποιον αφιερώσει λίγο χρόνο να διαβάσει την εξ. μου. Ζω τελευταία μια πολύ στρεσογόνο και δύσκολη κατάσταση όσον αφορά τα ερωτικά μου και όντας πνιγμένη σήμερα ηθελα οπωσδήποτε κάπου να τα πω, έστω να τα γράψω. Να μη τα πολυλογω,είμαι παντρεμένη και είμαι τρέλα ερωτευμένη με έναν άλλον που βρίσκεται σε σχέση. Σας παρακαλώ πολύ να μη μου υπενθυμίσετε το ποσό λάθος είναι όλο αυτό και μη με κατακρίνετε με άσχημο τρόπο διότι είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαο αυτή τη στιγμή.Δεν αναζητώ το μπράβο, αλίμονο, θέλω μια απειροελάχιστη κατανόηση.Αυτός λοιπόν, μου έδειχνε καιρό ενδιαφέρον με τον τρόπο που με κοιτούσε και με πλησίαζε μέσα στο χώρο.Δε ξέρω γιατί το έκανε.Δε μπορώ να ξέρω αν το έκανε γιατί με θέλει πολύ, γιατί με θέλει για σέξ,γιατί θέλει απλά επιβεβαίωση.ΔΕΝ ΞΈΡΩ. Ξέρω όμως ότι αυτό το βλέμμα εγώ σαν γυναίκα δεν το έχω ξαναλαβει από άντρα. Τόσο έντονο,τόσο διαχυτικο,τοσο φλύαρο.Δεν άργησε να με συνεπάρει. Εγω από την πλευρά μου απέφευγα σκύβοντας το κεφάλι γεμάτη ενοχές και ντροπες. Ώσπου δεν άντεξα και άφησα τα μάτια μου που έλαμπαν απέναντι του,να του μιλήσουν. Από το σπαστό χαμόγελο του κατάλαβα ότι πήρε το μήνυμα. Έβλεπα την κατάσταση να ξεφεύγει και πήρα την απόφαση να δώσω τέλος για το καλό όλων μας. Σταμάτησα κάθε είδους επαφή, οπτική ή λεκτική. Το κατάλαβε αμέσως,γιατί απ την επόμενη μέρα έκανε το ίδιο ,με απέφυγε χωρίς να μου μιλησει.Ήθελα τόσο πολύ να του δείξω ότι όλα ήταν ένα ψέμα μάτια μου δεν είμαι αυτό που σε αφησα να δεις... είμαι εδώ και σε θέλω όσο τίποτα άλλο!! Τον έβλεπα να απομακρύνεται και ράγιζε η καρδιά μου έτρεμαν τα πόδια μου αλλά δεν είχα φωνή να τον φωνάξω πίσω. Φτάσαμε στο τώρα. Στο απαίσιο σήμερα. Και ερωτω, τώρα τι; Με μισεί έτσι; Νόμισε ότι έπαιζα μαζί του; Ότι φλέρταρα για πλάκα; Και με έκανε πέρα σωστά; Ή απλώς δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και με ευκολία έδωσε το δικό του τέλος. Ποτέ δε θα μάθω. Όπως δε θα μάθει κι αυτος. Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε.
8