ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.8.2022 | 03:58

Έρωτας με 0 και 1

Από τη μία καταλαβαίνω την ανάγκη να υπάρχουν τα dating apps και τα social media χάρις στα οποία πολλές φορές γνωρίζεις άτομα μέσω κοινών γνωστών/φίλων που σε διαφορετική περίπτωση ίσως και να μη γνώριζες ποτέ. Από την άλλη όμως, αναρωτιέμαι πόσοι ανεξερεύνητοι έρωτες υπάρχουν εκεί έξω τους οποίους δε θα γνωρίσεις ποτέ ακριβώς επειδή θα είσαι με το κινητό στα χέρια και η προσοχή σου θα είναι αλλού;.. πόσες στιγμές χάνονται έτσι αφού προτιμάμε την ασφάλεια του διαδικτύου παρά το ρίσκο της αληθινής ζωής.. Ίσως θα πείτε κάποιοι/κάποιες οτί "ναι αλλά αυτό είναι σχετικό, αν π.χ εσύ δεν βρήκες κάτι αξιόλογο μέσω dating app, αυτό δε σημαίνει οτί δεν υπάρχει, απλά εσύ δε στάθηκες τυχερός" αλλά δε μιλάω για success stories απαραίτητα, εγώ μιλάω για τον ανθρώπινο έρωτα που μπορείς να δεις κάποιον, να του μιλήσεις, να είναι όλα φυσικά και αυθόρμητα και χωρίς τον χρόνο του να σκεφτείς κάτι που έχεις μέσω μηνυμάτων..υπάρχει κάτι το ανθρώπινο σε όλα αυτά, κάτι που φοβάμαι πως έχει χαθεί ανεπιστρεπτί από τη κοινωνία του σήμερα.. και άντε, εγώ είμαι κοντά 28, έζησα και το "από κοντά".. τα παιδιά, η γενιά, που μεγαλώνει και τώρα είναι στην εφηβική τους ζωή, ξέρουν μόνο τον ψηφιακό τρόπο, ακόμα δηλαδή και να γνωρίσουν κάποια/κάποιον από κοντά, το 90%+ της επικοινωνίας τους θα είναι μέσω μηνυμάτων ή βιντεοκλήσεων, διαδικτυακά. Πόσο στεναχωριέμαι για όλα αυτά.. μακάρι να υπήρχε μία μηχανή του χρόνου να πηγαίναμε στα '90s πριν εισβάλλει η τεχνολογία στη προσωπική/ερωτική μας ζωή..
10
 
 
 
 
σχόλια

σε ότι μ αφορά διέγραψα τ πάντα το 2015 κ βρήκα την ηρεμία μου Και σιγά τ λάχανα που θ χαθουν χωρις τ τσουνάμι ηλιθιοτητων που αναπαράγονται ή δε μάθω τ χρώμα βρακί έβαλε σήμερα ο Χ γνωστός στα Ανω Τζουτζουλα

Παλιά χρησιμοποιούσα συστηματικά τα social. Όταν λέω συστηματικά εννοώ μία "φυσιολογική" χρήση των 5-6 ωρών την ημέρα, όχι συνεχόμενα, π.χ 2 ώρες πρωϊ, 2 μεσημέρι-απόγευμα και 1-2 βράδυ. Ήταν μία εποχή που λόγω της παρέας μου που χάθηκε δεν είχα φίλους και μιλούσα για να μη νιώθω μόνος.Τότε το έβλεπα ως μία εναλλακτική λύση, κάτι προσωρινό, το οποίο θα έκοβα μαχαίρι (όπως ο εξαρτημένος το τσιγάρο, έτσι το έβλεπα) τη στιγμή που θα γνώριζα κάποια παρέα για να βγαίνω από κοντά. Αυτό άργησε μεν αλλά ήρθε, 1 χρόνο αργότερα, όταν σπούδαζα και έπιασα τη παρέα με μία κοπέλα και αυτή με γνώρισε στη δικιά της παρέα και ξέρετε πως πάει, είναι να μη γίνει η αρχή, γνωρίζεις τον έναν που σε γνωρίζει με τον άλλον, παρέα εντός παρέας, κτλπ, αποκτάς σε σύντομο διάστημα αρκετούς πιθανούς φίλους. Όμως, στην αρχή-αρχή της γνωριμίας μου μαζί της, αντιμετώπισα απίστευτη (και πιστέψτε με, η λέξη "απίστευτη" είναι πολύ μικρή για να δώσει έμφαση στα λεγόμενά μου) δυσκολία στην επικοινωνία. Όταν συνηθίζεις να μιλάς διαδικτυακά, χάνεται λίγο λίγο (ή μάλλον εξασθενεί) η ικανότητά σου να μιλάς κανονικά. Αυτό έχει αποδειχτεί επιστημονικά σε αρκετά παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι είτε χάθηκαν ενώ ήταν σε κάποια εκδρομή και τους βρήκαν μετά από χρόνια, είτε σε ναυαγούς, οι οποίοι μη έχοντας κάποιον να μιλήσουν, σιγά σιγά εκφυλίστηκε η ικανότητά τους για απλή συζήτηση. Φυσικά και δεν είναι το ίδιο αλλά κάποιος ο οποίοε γράφει αντί να μιλάει, δεν διεγείρει εκείνη την περιοχή του εγκεφάλου η οποία είναι υπεύθυνη για την ομιλία με αποτέλεσμα αυτή να παραμένει αδρανής και να δυσκολεύεσαι μετά να συζητήσεις χρησιμοποιόντας ακριβολογία ή/και να αναλύεις κάποιο θέμα χωρίς να χάνεσαι μέσα στις λέξεις. Χαρακτηριστικό είναι εξάλλου πως τα περισσότερα παιδιά ηλικιών μεταξύ 13-17 χρησιμοποιούν πολύ λίγες λέξεις και πολύ γενικές, δυσκολεύονται να εξηγήσουν κάτι στον συνομιλητή τους επειδή όταν γράφεις είναι εύκολο να περιγράψεις κάτι όταν έχεις όλο το χρόνο να το σκεφτείς και βλέπεις τη συζήτηση οπότε μπορείς εύκολα να βρεις την σύνδεση, τον κορμό του ειρμού σου. Όταν μιλάς όμως είναι τελείως διαφορετική η λειτουργία που απαιτείται για να τα συνδυάσεις όλα αυτά και σε πραγματικό χρόνο. Όλα θέλουν να γίνονται με μέτρο αλλιώς κάπου υστερούμε μετά, ούτε να μη δεν τα χρησιμοποιούμε καθόλου (για ενημέρωση είναι πολύ χρήσιμα όπως έγραψαν παραπάνω, σκέψου την αμεσότητα του να βλέπεις κάτι από ένα live βίντεο ή μία ενημέρωση κάποιας οργάνωσης π.χ σε σχέση με το χρόνο που θέλουν τα κανάλια για να δείξουν την ίδια είδηση με όλη την λογοκρισία και την έλλειψη στοιχείων. Κλασικό παράδειγμα αυτό που κάνουν π.χ που στις "επίσημες" ειδήσεις θολώνουν το πρόσωπο κάποιου ενώ είναι επίσημα ένοχος για κάτι ή που δεν λένε τα ονόματα όσων εμπλέκονται σε σκάνδαλα. Είναι σαν να σου λένε μία είδηση αλλά όχι ολόκληρη άρα αυτοαναιρείται το concept της ίδιας της "είδησης" , συν του οτί τα δείχνουν πολύ πολύ αργότερα, βλέπεις στις ειδήσεις των 8 κάτι που έγινε 3-4 ώρες νωρίτερα, μπαγιάτικα όλα. Υπάρχει βέβαια και το φαινόμενο των fake news/παραπληροφόρησης μέσω των social αλλά αυτό είναι κάτι που εμπειρικά καταλαβαίνεις, π.χ άμα δεν διασταυρώνεις κάτι με άλλη πηγή και το στυλ της "είδησης" είναι "Διαδωσέ το τώρα σε όλους σου τους φίλους!!!" τότε ναι, κάνει μπαμ. Άμα όμως βγάλεις τις ειδήσεις και την ενημέρωση, άντε πες και τις όμορφες ομάδες είτε εθελοντικού είτε κοινωνικού είτε φιλοζωΐκού χαρακτήρα που χάρις στα social μπορείς πολύ πιο εύκολα να μάθεις νέα τους, ειδικά αν δεν είσαι κοντά σε κάποιον σύλλογο που σε ενδιαφέρουν οι δράσεις του (από σκάκι και ορειβασία μέχρι δημοτικούς χορούς και "ανταλλάσω-πουλάω μεταχειρισμένα αντικείμενα" και τόσα άλλα) δεν χρειάζονται ουσιαστικά τα social για τις γνωριμίες οποιουδήποτε τύπου. Ναι, είναι εύκολο να γνωρίσεις άτομα. Τα οποία μετά συνήθως απομυθοποιείς επειδή όλοι/όλες εξιδανικεύουν την διαδικτυακή τους εικόνα οπότε όταν μετά δεις τον αληθινό άνθρωπο και όχι αυτό που ήθελε αυτός/η να δεις, ξενερώνεις. Γενικά, ο όρος social είναι λάθος. Δεν είναι μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Απλά σου επιτρέπουν να χρησιμοποιείς το διαδίκτυο για να μιλήσεις με κάποιον/α. Σκέψου μόνο πόσα άτομα έκαναν φιλίες εξ αποστάσεως -ή και σχέσεις- με άτομα που γνώρισαν διαδικτυακά και ποτέ δε συναντήθηκαν. Δηλαδή πως ακριβώς "κοινωνικοποιείσαι" με τον κυριολεκτικό όρο, άμα δεν γνωριστείς καν από κοντά; Ξέρω πολλές περιπτώσεις catfishing οι οποίες σε κάνουν να αναθεωρείς ό,τι έχεις δεδομένο. Να κλείσω με ένα προσωπικό μου συμπέρασμα: τα social είναι μία κλειδαρότρυπα μέσα από την οποία παίρνεις μία ματιά της προσωπικής ζωής άλλων ανθρώπων, δε μαθαίνεις τίποτα απολύτως το οποίο δε θα εγκρίνουν οι ίδιοι, θα βλέπεις μόνο όλα όσα θέλουν οι ίδιοι να προβάλλουν, όλα όσα θεωρούν οι ίδιοι σημαντικά με τα δικά τους κριτήρια. Δε μπορείς επομένως ούτε να "γνωρίσεις" πραγματικά κάποιον, ούτε να τον ψυχολογήσεις, ούτε να ταυτιστείς. Είναι ένας άλλος μικρόκοσμος που μόνο αν τον ζήσεις αυτόν τον άνθρωπο από κοντά θα καταλάβεις την κάθε αναφορά όλων όσων ανεβάζει σε σύγκριση με την ζωή του, αλλιώς είναι κάτι ξένο και ακατανόητο από μόνο του.

Στο μόνο πραγματικά χρήσιμο που συμβάλουν τα σοσιαλ είναι στη γρήγορη ενημέρωση .Οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει μόνο με το κέρδος εταιριών ,ιδιωτών και την αυτοπροβολή .Αυτά τα βρήκα παλιούς γνωστούς που αλλιώς δε θα τους έβρισκα είναι μεταξωτές κορδέλες .Όποιον δε θα τον έβρισκες υπάρχει λόγος που δε θα τον έβρισκες .Τα σοσιαλ δημιουργούν μονάχα σοβαρές παθογένειες ψυχικού επιπέδου είναι πιο εθιστικά και από ναρκωτικά λόγο της συνεχούς παραγωγής ντοπαμίνης . Το λένε επιστήμονες όχι εγώ .Όταν είσαι εθισμένος πχ στη κοκαινη και να σου λέει ο γιατρός θα πεθάνεις δύσκολα τη κόβεις ,αντίστοιχα με τα σοσιαλ και να σου πουν ότι μειώνονται συστηματικά οι επικοινωνιακές σου λειτουργίες και προκαλούν χρόνια κατάθλιψη δε θα τα σταματήσεις θα συνεχίσεις να παίρνεις σα βασίλισσα με ντακφεις το φάρμακο και θα κατηγορείς για τα θέματα σου το σύντροφο και τη κοινωνία όχι το κούφιο σου κεφάλι .

Αυτό ακριβώς! Είναι άκρως εθιστικά και το χειρότερο είναι οτί επειδή τα χρησιμοποιούν σχεδόν όλοι (90%+ δηλαδή του παγκόσμιου πληθυσμού) έχουν το κύρος και το γόητρο του "εγκεκριμένου" ναρκωτικού. Λίγοι μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτά και με όσους και όσες έχω μιλήσει σχετικά μου είπαν πως όταν έτυχε να φύγουν για camping και για 3-4 μέρες δεν είχαν σήμα, ένιωθαν σαν ναυαγοί. Όταν επέστρεψαν στον "πολιτισμένο" κόσμο (έχουν συνδυάσει στο μυαλό τους τη λέξη "πολιτισμός" με την λέξη "τεχνολογία" , αυτό λέει πολλά πιστεύω) έκαναν τρομερή κατάχρηση αυτών και ο λόγος είναι επειδή ένιωσαν "αποκομμένοι" από τους φίλους και τις φίλες τους και όλα τα υποψήφια γκομενίδικα ταίρια τους. Σκέψου δηλαδή πως ο άνθρωπος αρχικά ζούσε στη φύση, ήταν ένα με τη φύση, και φτάσαμε στο σημείο να νιώθουμε απελπισμένα μόνοι και απροστάτευτοι στην ίδια τη φύση, στα δάση και στα βουνά απ'όπου ξεκινήσαμε χρονολογικά. Νομίζω πως οι ιστορικοί του μέλλοντος όταν θα μιλάνε για τον 21ο αιώνα θα τον διαχωρίσουν από όλους τους προηγούμενους αιώνες που διαμεσολάβησαν εώς τώρα, άλλο να χρησιμοποιείς κάποια μηχανή ή τεχνολογική μέθοδο για να έχεις πιο άνετη και ποιοτική ζωή και άλλο να μη μπορείς να ζήσεις ανεξάρτητα από την τεχνολογία και να ρυθμίσεις κάθε πτυχή της ζωής σου (από εργασία και ενημέρωση μέχρι επικοινωνία και αγάπη) μέσω αυτής.

IRC παιδιά, να στέλνεις :-) και να νιώθεις σαν τον Neo από το The Matrix. Εποχάρες, τότε που όλα ήταν αυθεντικά και δεν υπήρχε όλη αυτή η εθιστική νοοτροπία, έστελνες ένα μήνυμα σε κάποια "πάμε για καφέ;" και αν απαντούσε μετά από 2 ώρες δε θα σε ένοιαζε καν, υπήρχε όλο αυτό το μυστήριο του αν όντως στάλθηκε καν το μήνυμα ή χάθηκε κάπου στη διαδρομή. Πλέον στέλνεις το ίδιο μήνυμα σε κάποια και αν δεν απαντήσει μέσα σε 2 δευτερόλεπτα στέλνεις 200 άλλα να σιγουρευτείς οτί το έλαβε και κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα από την αγωνία σου..

Scroll to top icon