ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι εγώ που σ'ερωτεύθηκα, Βαγγελιώ -''που είπαμε τόσα, αλλά δεν μου έχεις πει το όνομά σου''-..για πες μου τώρα,τι θα κάνω..; Σε είχα συναντήσει 2-3 φορές, μου έκανες κλικ από την πρώτη στιγμή, αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω μάλλον (''αυτή νομίζει ότι είναι ωραία'' σκεφτόμουν ενοχλημένη) κι ασυνείδητα προσπαθούσα να αντισταθώ.. ''Τι κι αν γλίτωσα όμως από τις πρώτες σφαίρες; Οι επόμενες με βρήκαν στην καρδιά...'' Έτσι, την 3η-4η φορά που σε ξανάδα, όλα αλλάξαν ξαφνικά... Τα μάτια σου, το βλέμμα σου και το χαμόγελό σου... Όλα αμοιβαία. Όμως το θέμα είναι ότι εγώ ένιωσα έρωτα για σένα. Με τρόπο που δεν μου βγαίνει στους ανθρώπους. Όχι έτσι, όχι χωρίς να τον γνωρίζω τον άλλον, το μυαλό του, τις ευαισθησίες του.. Και ποτέ λόγω εξωτερικής εμφάνισης.. Ήταν σαν να γινόταν κάποιο θαύμα από τα μάτια μας και το χαμόγελό μας! Δεν μπόρεσα να κρύψω τη φλόγα που άναψε μέσα μου.. Γι'αυτό χαμογελούσα.. Γι'αυτό χαμήλωνα το βλέμμα.. Μήπως και περισώσω κάτι από μένα.. Γιατί μια γυναίκα που νιώθει έρωτα και αγάπη, ταυτόχρονα και ξαφνικά, για μια άλλη γυναίκα και μάλιστα άγνωστη, δεν μένουν και πολλά που να μπορεί να κάνει... Μόνο να περιμένει καρτερικά για κάποιο δικό της σημάδι..