ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριζω χρονια μια κοπελα η οποια διατηρει επιχειρηση με την οικογενεια της.Παρολο που ζουμε στην ιδια πολη,οταν συναντιομασταν στο δρομο,καλημερα,δεν λεγαμε.Ξαφνικα αρχισε να με χαιρεταει,να μου μιλαει και γενικα να κανει οτιδηποτε σα να γνωριζομαστε χρονια,φιλικα δηλαδη,γεια σου,καλημερα,τι κανεις?κτλπ.Χαρηκα που εγινε αυτο μιας και μου αρεσε πολυ απο παλια και αισθανομουν και κατι τελοσπαντων..Το θεμα ειναι οτι δεν ξερω πως να την πλησιασω και να της πω αυτο που νιωθω.Καθε φορα που παω εκει(Εχει φαρμακειο,εχω γονεις μεγαλους σε ηλικια),ψαχνω ευκαιρια να της μιλησω,ομως εκει εργαζονται και αλλοι απο την οικογενεια της και εγω ντρεπομαι να της μιλησω μπροστα τους.Ειναι ο πατερας της,η αδερφη της,δεν θελω να πω τιποτα.Επειδη σεβομαι δεν θελω να τα ισοπεδωσω ολα..Το αλλο θεμα ειναι οτι γνωριζω καλα οτι δεν εχει social media και σπανιως βγαινει,πραγμα που μου αρεσει γιατι και γω ετσι ειμαι..Εχουμε μιλησει λιγες φορες (οταν ειναι μονη στο φαρμακειο..σπανια..)και την εχω πιασει να μου χαμογελαει κρυφα..της εχω δειξει οτι μου αρεσει πολυ και ξερω οτι το εχει καταλαβει..δεν ξερω πως αλλιως να της μιλησω,εχω σκεφτει να της γραψω ενα γραμμα αλλα υποτιθεται οτι ειμαι αρκετα ωριμος γι αυτα..Την σκεφτομαι,την βλεπω συνεχεια και δεν μπορω αλλο,δεν θελω να κανω καποιο λαθος γιατι οι καιροι ειναι δυσκολοι τωρα με αυτα που περναμε ολοι...Σας ευχαριστω που με ακουσατε...Ασφαλεια και Υγεια σε ολους..!