25.9.2015 | 17:12
Έρωτας στα χρόνια της χολέρας
Κάθομαι και αναρωτιέμαι ξανά και ξανά τι έκανα λάθος και κατηγορώ τον εαυτό μου, ενώ ξέρω πια ότι εσύ δεν έπαιξες ποτέ ξεκάθαρα και σοβαρά όπως αποδείχθηκε. Μακάρι να βρω τη γαλήνη που θυσίασα. Είχες δίκιο ότι δεν καταλαβαινόμαστε και δεν πρόκειται να επανορθώσεις ποτέ για τον πόνο που μου προκάλεσες όπως είπες. Θα πίστευα ότι αν ράγιζε κι η δικιά σου η καρδιά θα καταλάβαινες κάποτε πώς λειτουργούν οι άνθρωποι και τα συναισθήματά τους, αλλά στη θέση της υπάρχει πλέον χρονοδιακόπτης και κουμπαράς. Δεν κατάλαβα ακριβώς πότε ή πώς και τι σε έκανε να αλλάξεις ή αν ήσουν έτσι από την αρχή και δεν το είδα. Το σίγουρο είναι ότι δεν ήμουν εκεί και λυπάμαι γι'αυτό.Δεν έχω άλλη δύναμη να προσπαθώ για σένα γι'αυτό και παραιτούμαι! Δε θέλω να μαθαίνω νέα σου γι' αυτό και θα εξαφανιστώ. Είναι πολύ δύσκολο να σε βλέπω να χαραμίζεσαι και να θυμάμαι ότι αυτό που ερωτεύτηκα κάποτε, πέθανε. Αυτό είναι το αντίο που δεν είπαμε. Εύχομαι ο δρόμος που διάλεξες να σου φερθεί ευγενικά ως το τέλος!