ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χτες έμπαινα στο μετρό, σε μια πολυσύχναστη στάση. Ακουγόταν μουσική κ υπήρχε ένα ευχάριστο κλίμα γενικά στο διάδρομο, εγώ γενικά βγάζω πολλές φωτογραφίες όταν επισκέπτομαι καινούρια μέρη. Μέχρι που τον είδα..καθόταν στην άκρη με έναν σκύλο, κρατούσε μια κιθάρα κ είχε ένα κεσεδάκι για λεφτά. Πάω να τον βγάλω φωτογραφία, μου έκλεισε το μάτι κ μου χάρισε το πιο ζεστό του χαμόγελο..δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφος αλλά το χαμόγελο του μου έφτιαξε τη μέρα..το απαθανάτισα στο κινητό μου.Σήμερα -που ήταν κ η τελευταία μέρα- έψαχνα αφορμή να περάσουμε πάλι από εκείνη τη σταση, ήθελα να τον ξαναδώ..κ όντως τον ξαναείδα. Με το που με είδε δεν πήρε τα μάτια του από πάνω μου κ μου χαμογέλασε πάλι τόσο γλυκά..του χαμογέλασα κ τον χαιρετησα με μια θλίψη (κρατούσα κ τη βαλίτσα)..το μόνο που μου έμεινε είναι η φωτογραφία του. Τώρα γυρνάω Ελλάδα κ νιώθω τόσο στεναχωρημένη..θέλω να τον ξαναδώ κ δεν ξέρω πως..