Μου αρέσουν πολύ τέτοιες ιστορίες. Με συγκινούν βρε παιδί μου. Παντρεύτηκα κι εγώ κάποτε συνάδερφος και καταλαβαίνω. Βέβαια δουλεύαμε 2-3 χρόνια μαζί πριν μας προκύψει. Θα παρακολουθώ την ιστορία σας. Εύχομαι τα καλύτερα!!!!
20.11.2018 | 14:39
Ερωτεύτηκα συνάδελφό μου(συνέχεια)
Τον είδα και σήμερα...μου μίλησε, κάναμε λιγη πλάκα με τα μικρά γιατί τα βοηθούσα να ζωγραφίσουν ότι έδειχνε και αυτος ερχόταν να δει αν τα κάνω σωστά και γελουσε, ώσπου ήρθε και έκατσε δίπλα μου στο θρανίο και πείραζε τα μικρά και μου μιλούσε και γελούσε, γέλασα και εγώ, τον έσπρωξα κιόλας λίγο, είναι...τι να πω...έχω να νιώσω αυτές τις λεγόμενες πεταλουδιτσες πάνω από δέκα χρόνια.Και στο τέλος της ώρας ούτε που τον χαιρέτησα , ούτε που του μίλησα, ούτε που τον ρώτησα κάτι.Απλα βγηκα εξω. Ειμαι αξία της μοιρας μου. Η καρδούλα μου ξέρει πως ένιωσα όταν έκατσε δίπλα μου.Οτι θα ένιωθα έτσι ούτε που το περίμενα.Πιστευα ότι οι πεταλούδες είναι μόνο για τους εφήβους.Ομως υπάρχουν.Οσοι το έχετε νιώσει , με καταλαβαίνετε.
8
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
