ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σίγουρα μέσα στον συρφετό των βολεμένωνυπήρχαν άνθρωποι που εργάζονταν έντιμα.Και σίγουρα η απόλυση έστω και ενόςατόμου, πόσο μάλλον μαζικά, αποτελείτεράστιο πλήγμα. Αν και οι αποζημιώσειςκαι η περαιτέρω εξασφάλιση δε συγκρίνονταιμε του ανυπεράσπιστου ιδιωτικού τομέα, αλλάας μη μπούμε στην ανταγωνιστική λογική.Συγχρόνως, όμως, υπάρχει η ατομική καιη συλλογική ευθύνη εργαζομένων καισωματείων του δημόσιου σαθρού πολύποδα,όπου επικρατεί ακόμη η νοοτροπία:"πληρώνομαι για να κάθομαι, και μη μουζητάτε τίποτα παραπάνω", η αγένειακαι η αλαζονεία απέναντι στον πολίτη,η διεκδίκηση προκλητικών επιδομάτωναπλά και μόνο για την προσέλευσή τους.Επειδή όλοι αυτοί στη διακαή τους επιθυμίανα βρουν μια τρυπούλα να χωθούν, ψήφισαν,έθρεψαν και εδραίωσαν το ισχύον σύστημα.Και συνέβαλαν, στο βαθμό που τουςαναλογεί, στην αναβίωση του εργασιακούμεσαίωνα.Είμαι γυναίκα, "ελεύθερος επαγγελματίας"αλλά κατ' ουσίαν υπάλληλος, με 10-12 ώρεςεργασίας την ημέρα. Μεγαλώνω την κόρη μουμόνη, κι έχω να λαμβάνω μισθούς από πέρυσι.Δεν απέκρυψα ποτέ δραχμή/ευρώ από την εφορία,αλλά αντιμετωπίζομαι ως εν δυνάμειφοροφυγάς επειδή "όλοι κλέβουν."Έχω πληρώσει όλες τις έκτακτες εισφορές,ακόμη και της λεγόμενης αλληλεγγύηςχωρίς να έχω καμία πρόσβαση σ' αυτήν.Κατεβαίνω και θα συνεχίσω να κατεβαίνωσε κάθε μορφή διαμαρτυρίας.Αλλά με ενοχλεί η υποκρισία αυτώνπου ξεσηκώνονται μόνο όταν θιγούνοι ίδιοι, και κυρίως με ενοχλείπου έχω αρχίσει να σκέφτομαιμήπως είμαι το κορόιδο.