ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβαζα τις εξομολογήσεις που ταυτίζονται οι περισσότεροι και έπεσε το μάτι μου στο "Σα δεν ντρέπονται" και στα σχόλια από κάτω. Αυτό που μου έκανε την εντύπωση και πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω είναι ότι πολλοί πιστεύουν στον θεό. Σε ένα θεό που υποτίθεται ότι σας αγαπάει. Και η ερώτησή μου. ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΑΤΕ; Δεν θα πάω πολύ μακρυά. Δεν θα πω για τα παιδάκια στις υποανάπτυκτες χώρες που υποφέρουν.Ένα πολύ κοντινό παράδειγμα από το χαμόγελό του παιδιού:"Ένα απόγευμα μία από τις εκπαιδευτικούς εθελόντριες που έρχονται στο σπίτι, κάθισε δίπλα στην Ίριδα να διαβάσουν. Η Ίριδα γνωστή τεμπελούλα, αν και καλή μαθήτρια, βαριόταν να ασχοληθεί με την άσκηση των μαθηματικών και στριφογυρνούσε στην καρέκλα. Τότε η εθελόντρια αυθόρμητα της είπε «έλα βρε Ίριδα μην με βασανίζεις». Τότε η 9χρονη Ίριδα απάντησε: « Ξέρεις τι σημαίνει βασανίζω; Σημαίνει σε κλειδώνω στο σκοτάδι και σε καίω με τσιγάρα....»"Δεν βλέπω καμία αγάπη. Καμία φιλευσπλαχνία. Το μόνο που βλέπω -υποθέτοντας ότι υπάρχει- είναι ένας κακός, άκαρδος, σαδιστής θεός που μπροστά του ο Χίτλερ ήταν αρνάκι. Γιατί υπάρχουν ΤΟΣΑ παιδιά στην θέση αυτού του κοριτσιού που δεν ήταν τόσο τυχερά. Θα μου πείτε δεν μπορώ να κατανοήσω τις βουλές του Κυρίου. Ούτε θέλω θα σας πω. Αν όντως υπάρχει λοιπόν θεός θα ήθελα πολύ να τον φτύσω στην μούρη.