ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νομίζω πως πάντα στη ζωή μου τα έκανα όλα ανάποδα αλλά έτσι είμαι αυθόρμητος άνθρωπος,στον κόσμο μου,με λες και παρορμητική...στα 27 μου πια παντρεμένη εδώ και 6 μήνες μετά από 5 χρόνια σχέσης νιώθω πως έχω χαθεί κάπου στα πρέπει και τα μη...πρέπει να κάνεις παιδί,πρέπει να βγάζεις πολλά λεφτά,πρέπει να ανέχεσαι τον καθένα που σου λέει το μακρύ και το κοντό του...όλα αυτά το κοινωνικά στερεότυπα...νιώθω ότι πνίγομαι...λες και με το που παντρεύεται κάποιος έχουν όλοι το δικαίωμα να του κάνουν κουμάντο στη ζωή του χωρίς ο ίδιος να το έχει ζητήσει ούτε καν να το έχει επιτρέψει...θα μου πεις μην τους ακούς,θα σου απαντήσω πως το δοκίμασα αλλά είναι κουραστικό ακόμη και το να κάνεις πως δεν ακούς...μετά αρχίζουν τα λόγια πίσω από την πλάτη...θα μου πεις και είναι λογικό να ικανοποιήσεις τα θέλω των άλλων; ή νομίζεις θα σταματήσουν να ζητούν και να σχολιάζουν; δεν θα σταματήσουν το ξέρω...απλώς κουράστηκα...θέλω να ταξιδέψω,να κάνω το διδακτορικό μου,να μάθω άλλη μια ξένη γλώσσα...