7.9.2012 | 00:22
εσυ.
Εισαι το πρωτο πραγμα που σκεφτομαι οταν ξυπναω. Ειναι δυσκολο για μενα. Θελω να ηρεμισω. Θελω να μπορω να βγω για ποτο και να πω 'α αυτος ειναι ωραιος' χωρις να τον συγκρινω με σενα. Μου λες οτι με βλεπεις φιλικα. Με σκοτωνεις. Καθε μερα. Καθε λεπτο. Εχω φτασει πατο εξαιτιας σου. Πλεον οταν πεφτω να κοιμηθω, κλαιω. Κλαιω που δεν εισαι στη ζωη μου ετσι οπως θελω να εισαι. Κλαιω που δεν μπορεις να αισθανθεις την αγαπη μου. Κλαιω που δεν εισαι δικος μου. Κλαιω που δεν χαμογελας μονο για μενα. Βεβαια δεν μπορω να κανω κατι. Θα ειμαι διπλα σου. Θα σε αγαπαω. Παντα θα περιμενω εσενα. Θα περιμενω αυτη τη μια ευκαιρια...αν μου την δωσεις ποτε. Αν ποτε θελησεις να μου τη δωσεις. Αλλα και παλι. Δεν πειραζει. Εγω θα σε αγαπαω και θα σε προσεχω
