17.2.2013 | 01:01
Εσυ...
Νιωθω μια ζαλαδα απο το ποτο, οχι ομως μεθη.. Ακουω το ''your ghost'' και καθε ανασα μου ειναι βαθυς αναστεναγμος.. Σ'αγαπω, σ'αγαπω τοσο βαθια και δεν ειναι αερας, καθε φορα που με πονας δενομαι μαζι σου, εισαι ο κοσμος μου και ας ειναι μαζοχιστικος αυτος ο κοσμος. Δεχομαι να σ'αγαπω μεσα σε καθε ατελεια σου, μεσα σε καθε σου ψεγαδι, μεσα σε καθε σου απατη γιατι εισαι κομματι μου. Σε νιωθω παιδι μου, σε νιωθω οπως νιωθω και τον εαυτο μου και αυτο με ξεπερνα. Δεν πιστευα ποτε πως θα αγαπησω τοσο, αργησα να παραδεχτω στον ιδιο μου τον εαυτο πως σ'αγαπω τοσο, ΤΟΣΟ! Θεε μου! Ξερω που εισαι, θελω να ερθω εκει, να σε κοιταξω στα ματια και να χαθω για ακομη μια φορα στο βυθο σου...