ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.5.2013 | 14:22

Εσύ ένα βράδυ

Βγήκαμε τυχαία ένα βράδυ. Δεν ήταν κανονισμένο, βρεθήκαμε να τριγυρίζουμε από το μεσημέρι έως το βράδυ στους δρόμους της Αθήνας με μπύρες στα χέρια, να συναντάμε φίλους και γνωστούς και να βολτάρουμε μαζί τους. Δεν είχαμε ξαναβγεί ποτέ μαζί για βόλτα. Μου μιλούσες, άκουγα κάθε λέξη, πρόσεχα κάθε κίνηση, αναρωτιόμουν εάν με βαριέσαι, εάν με συμπαθείς, εάν έχεις όρεξη να μου μιλήσεις για δικά σου πράγματα. Φοβόμουν να σου πω πόσο μου άρεσες καιρό τώρα, για τη μέρα που ήρθα να σε συναντήσω έχοντας πιεί για να σου πω πόσα πράγματα μου αρέσουν σε 'σενα και τελικά δεν σε συνάντησα ποτέ, για κάθε φορά που γελάς και λάμπει το δικό μου πρόσωπο και σε χαζεύω χαμογελόντας, για κάθε φορά που περνάς από δίπλα μου και γεμίζει ο τόπος με το άρωμά σου, για το πόσο έχω ανάγκη έναν άνθρωπο αυτό τον καιρό, για το πως είναι να ανοίγει ξαφνικά μια πόρτα και να βγαίνουν συναισθήματα, για το πόσο σπάνια μου συμβαίνει αυτό, για την διάθεσή μου που την έχεις φτιάξει εσύ το τελευταίο διάστημα, για το πόσο με μπερδεύει η περίεργη συμπεριφορά σου. Δεν μου έχεις δείξει τίποτα, ποτέ. Ή πάλι ίσως τα δικά σου σήματα να μην είμαι σε θέση να τα αναγνωρίσω, ή να μην βλέπω γιατί δεν έχω αρκετή εμπιστοσύνη σε 'μενα ή ίσως και να μην υπάρχει τίποτα εν τέλει.Ήπιες εκείνο το βράδυ κι έγινες κουρέλι. Μέχρι το πρωί σε κράταγα αγκαλιά στο δρόμο ώσπου να συνέλθεις, δεν συνήλθες, ψέλλιζες μονάχα να μην φύγω. Σε κουβάλησα μέχρι το σπίτι σου, σε έβαλα στο κρεβάτι, μου ζήταγες να κοιμηθούμε μαζί και με κράταγες μαζί σου για να μείνω εκεί. Φοβήθηκα, μήπως σε τέτοια κατάσταση δεν ήξερες τι έκανες, μήπως ξυπνούσες το πρωί και δεν θυμόσουν τίποτα και σε τρόμαζα που ήμουν εκεί απ' το πουθενά. Έμεινα μέχρι να κοιμηθείς, σου έδωσα ένα φιλί κι εξαναφανίστηκα.Την επόμενη δεν θυμόσουν, παρά μόνο λίγες άσχετες λεπτομέρειες.Με πήρες να με ρωτήσεις γιατί έφυγα & να μου ζητήσεις συγνώμη, σε συναντάω καθημερινά και η συμπεριφορά σου είναι ακριβώς ίδια όπως ήταν πάντα. Σαν να μην έγινε τίποτα. Μπορεί όντως να μην έγινε τίποτα. Αλλά εκείνο το βράδυ και οι ώρες που σε είχα αγκαλιά με έχουν στοιχειώσει.
 
 
 
 
Scroll to top icon