ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι γεγονός ότι θα πρέπει να έχουμε ένα μέτρο γενικά. Αλλά όλοι ζούμε και τις ακραίες στιγμές μας. Φυσικά και αφήνω τον εαυτό μου που και που να ξεφεύγει. Δεν έχω όμως ξεκαθαρίσει κάτι μέσα μου κάτι: αν μπορώ να ξεφεύγω γενικώς λίγες φορές, ή αν θα πρέπει να θέτω έναν απαράβατο όρο: τη νηφαλιότητα. Αδυνατώ να κατανοήσω πώς γίνεται όλοι (ακόμη και εσύ που το διαβάζεις🙂☺) κάποια στιγμή να έχουν ξεφύγει από το αλκοόλ. Να έχουν κάνει πράξεις που δεν καταλαβαίνουν και να μη θυμούνται. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται το να χάνεις τη νηφαλιότητα σου να είναι απλά αστείες όμορφες εμπειρίες. Πώς γίνεται να απλοποιείς κάτι τόσο επικυνδινο. Θέλω να διαμόρφωσω μια στάση σε αυτό το θέμα: να μη χάσω ποτέ τον έλεγχο; ή να με αφήσω ελάχιστες φορές να τον χάσω έχοντας δίπλα μου άτομα εμπιστοσύνης; και μιλω αποκλειστικά για τη νηφαλιότητα. Ούτε για τον πονοκέφαλο ούτε για τον στομαχοπονο.