11.10.2017 | 20:39
Έτσι μου ερχεται.
Να σηκωθω το πρωι, να παω στην σχολη και μετα να πάρω το λεωφορείο και να ερθω να σε βρω και ας με κρεμασουν μετα οι δικοι μου. Δεν αντεχω να ξερω οτι δεν εισαι καλα, οτι εχεις αγχος ,οτι με χρειαζεσαι και σιχαινομαι την σκεψη οτι δεν θα ειμαι εκει σε μια τοσο σημαντικη στιγμη σου. Νιώθω απαίσια, κατι ραγίζει μέσα μου ενω ειμαι η μονη που δεν φταιει για όλο αυτο.
0
