Αχ να ξερες ποσο σε καταλαβαινω. (Ενοχικη κι εδω). Ποια ειναι η ουσία του θέματος; Να μαθουμε τον τροπο διαχείρισης της ενοχης. Δεν φταίμε για όλα εμεις. Θελει αυτογνωσία και λιγο φιλοσοφια. Τωρα κάπως πιο απλά;Οριζεις το προβλημα. Προσπαθείς να δεις τις πλευρες των ατομων μαζι με σενα που αναμειγνυονται. Εχεις αντικειμενικα (προσεξε) ευθυνη; μπορεις να κανεις κατι. Εαν προσπαθησες απο πλευράς σου και ο αλλος δεν εκανε κάτι ή δε το σεβαστηκε. Δικη του επιλογη. Δεν εχεις μεριδιο ευθυνης και για αυτο. Δε μπορουμε να καθοδηγησουμε/αλλαξουμε με το ζορι την σταση του αλλου.
8.5.2019 | 16:31
Έτσι πάει το πράγμα για τους ενοχικούς
Να κάθεσαι να ανέχεσαι χίλιες δυο παπαριές, να κάνεις άπειρη υπομονή με τη βλακεία που δέρνει τον άλλον, να δίνεις σε όλα τα επίπεδα χωρίς να υπάρχει αύριο. Και στο τέλος να ξεσπάς γιατί ήταν άδικο να δίνεις μόνο εσύ και να εξηγείς τα αυτονόητα και τελικά συσσώρευσες και σου έφυγε. Εννοείται ότι κάποια στιγμή η καλή συμπεριφορά πάει περίπατο όταν ο άλλος σε έχει τεντώσει με την απύθμενη βλακεία, την ανωριμότητα και την αναποφασιστικότητα που τον δέρνει. Και μετά από όλο αυτό το πανηγύρι να νιώθεις και σκατά γιατί σε βγάζουν σκάρτο άνθρωπο επειδή για ακόμη μια φορά δεν μιλάς, δεν εξηγείς έξω από τα δόντια ότι είχες να κάνεις με ό,τι να ναι ανθρώπους και ξενέρωσες- μην τυχόν και τους πληγώσεις. Καπώς έτσι λοιπόν γίνεσαι ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΛΚΣ της ιστορίας, γιατί ο άλλος την βγαίνει λάδι και συ κάθεσαι και βασανίζεσαι για ακόμη μια φορά από ενοχές (ω τι πρωτότυπο, ευχαριστώ μαμά που με έμαθες να απολογούμαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ και για τα ΠΑΝΤΑ και να φοβάμαι και τον ίσκιο μου).
2
