8.5.2019 | 17:04
Μου λείπει... Την/τον θέλω... Είναι η ζωή μου... κλπ
Τίτλοι σαν τους παραπάνω είναι καθημερινό φαινόμενο στο lifo.Τις περισσότερες φορές ένας άνθρωπος ανοίγει την ψυχή του και λέει λόγια από την καρδιά του για κάποιον/α που αγαπάει.Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς πως θα ήταν η ζωή αν τα λόγια που λέμε μέσα από τις εξομολογήσεις (μαζί και εγώ) τα λέγαμε κατευθείαν στα πρόσωπα που αγαπάμε;Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσοι θα ήταν με τον άνθρωπο που αγαπάνε αν έβρισκαν το θάρρος να πούνε από κοντά όσα μας εξομολογούνται εδώ;Προσωπικά μου αρέσει να διαβάζω εξομολογήσεις με λόγια μέσα από την καρδιά αυτού/ης που τα γράφει όμως θα μου άρεσε περισσότερο αν δεν μέναμε όλοι στον γραπτό λόγο αλλά λέγαμε όλα αυτά τα όμορφα λόγια σε αυτούς που αγαπάμε.Ίσως αυτός/η που μας λείπει να περιμένει ένα σημάδι από εμάς. Έναν καλό λόγο, ένα συγγνώμη, μια φωτογραφία στα social media με υπονοούμενο, ένα τραγούδι ή οτιδήποτε.Πόσοι άραγε να είμαστε ένα βήμα από την απόλυτη ευτυχία και να μην την έχουμε λόγο του ότι ντρεπόμαστε, φοβόμαστε ή έχουμε αμφιβολίες; Συνεχίστε να γράφετε εξομολογήσεις με όσα νιώθεται, βοηθάει πολύ να τα βγάζεις από μέσα σας. Μην μένετε όμως μόνο σε αυτό. Βρείτε το θάρρος και πείτε, έστω τα μισά από αυτά που γράφετε, στον άνθρωπο που αγαπάτε. Δώστε του ένα σημάδι, ένα πάτημα να σας πλησιάσει.Μια γραμμή χωρίζει την απόλυτη ευτυχία από την δυστυχία.Αυτά... Τα γράφω για να τα θυμάμαι και εγώ, γιατί και εγώ ανήκω στα παραπάνω παραδείγματα.
0