ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το βραδυ, καθόμουν στο μπαλκόνι μου και ξαφνικά χτυπάει στο τοίχο μια μπάλα. Και ακούω " κύριε, μας δίνεται τη μπάλα μας ". Τους την έδωσα, με ευχαρίστησαν και συνέχισαν το παιχνίδι. Και εγω κοιτούσα αυτά τα παιδιά και το μονο που ήθελα να κάνω ήταν να τα ευχαριστήσω, γιατί με πήγαν τόσα πολλά χρόνια πίσω και θυμήθηκα γεγονότα που είχα τέλειος ξεχάσει. Τους παιδικούς μου φίλους, που τώρα έχουμε χαθεί, τα καλοκαίρια στο χωριό, το κρυφτό, το κυνηγητό, τα μήλα, κλέφτες και αστυνόμοι, τα πρώτα φιλία... Να ειναι πάντα καλά τα παιδιά της γειτονιάς μου, που μου τα θύμισαν εν άγνοια τους!!! Πάντα καλά!!!